جلد 13 - شماره سال ۱۴۰۲
جلد (13): 100 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rebatjazi E, Jafari A. Studying the Effectiveness of Combinational Therapy of Emotion-Focused and Problem Solving on Decreasing Depression and Suicide Ideation in Mothers with Addicted Children. MEJDS 2023; 13 :100-100
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2760-fa.html
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2760-fa.html
رباط جزی الهام، جعفری اصغر. بررسی اثربخشی درمان ترکیبی هیجان‌مدار و حل‌مسئله در کاهش افسردگی و افکار خودکشی مادران با فرزند معتاد. مجله مطالعات ناتوانی. 1402; 13 () :100-100
الهام رباط جزی1 
، اصغر جعفری*2
، اصغر جعفری*2
1- کارشناس ارشد مشاورهٔ توانبخشی، گروه مشاوره، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی، دانشکدهٔ علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
2- استادیار، گروه روانشناسی، دانشکدهٔ علوم انسانی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران
چکیده: (953 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: آسیب‌پذیری روانی‌اجتماعی مادران درقبال اعتیاد فرزندان بیشتر از سایر افراد است. آسیب‌پذیری مادران دارای فرزند معتاد می‌تواند زمینهٔ بروز افکار خودکشی و رفتار خودآسیبی را فراهم کند؛ ازاین‌رو هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان ترکیبی هیجان‌مدار و حل‌مسئله در کاهش افسردگی و افکار خودکشی مادران دارای فرزند معتاد بود.
روش‌بررسی: روش پژوهش نیمه‌‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون و پیگیری یک‌ماهه بود. جامعهٔ آماری را مادران افسرده و دارای فرزند معتاد در کمپ مسیر سبز شهر سبزوار در شش‌ماههٔ اول سال ۱۳۹۹ تشکیل دادند. چهل نفر داوطلب واجد شرایط وارد مطالعه شدند و در گروه‌های بیست‌نفرهٔ آزمایش و گواه قرار گرفتند. ابزارهای پژوهش پرسش‌نامهٔ افسردگی بک (بک، ۱۹۹۶) و مقیاس افکار خودکشی بک (بک و همکاران، ۱۹۸۸) بود که در سه مرحله در هر دو گروه اجرا شد. گروه آزمایش برنامهٔ درمان ترکیبی هیجان‌مدار و آموزش حل‌مسئله را در پانزده جلسهٔ هفتگی نوددقیقه‌ای دریافت کرد. داده‌ها با استفاده از تحلیل اندازه‌‌های تکراری در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۳ تحلیل شدند.
یافته‌ها: درمان ترکیبی هیجان‌مدار و حل‌مسئله می‌تواند تمایل به مرگ (۰٫۰۰۱>p)، آمادگی برای خودکشی (۰٫۰۰۱>p)، کتمان خودکشی (۰٫۰۰۱>p)، افکار خودکشی (۰٫۰۰۱>p) و افسردگی (۰٫۰۰۱>p) را کاهش دهد. این تأثیر در مرحلهٔ پیگیری یک‌ماهه پایدار ماند (۰٫۰۰۱>p).
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد، درمان ترکیبی هیجان‌مدار و آموزش حل‌مسئله در کاهش افسردگی و افکار خودکشی مادران دارای فرزند معتاد تأثیر دارد؛ بنابراین باتوجه به کارآمدی این برنامهٔ درمانی، پیشنهاد می‌شود برای کاهش افسردگی و افکار خودکشی مادران دارای فرزند معتاد از برنامهٔ مذکور استفاده شود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
فهرست منابع
1. Dakof GA, Cohen JB, Henderson CE, Duarte E, Boustani M, Blackburn A, et al. A randomized pilot study of the engaging moms program for family drug court. J Subst Abuse Treat. 2010;38(3):263–74. [DOI]
2. Mancheri H, Sharifi Neyestanak ND, Seyedfatemi N, Heydari M, Ghodoosi M. Psychosocial problems of families living with an addicted family member. Iran Journal of Nursing. 2013;26(83):48–56. [Persian] [Article]
3. Choate PW. Adolescent addiction: what parents need? Procedia – Social and Behavioral Sciences. 2011;30:1359–64. [DOI]
4. Maple M, Pearce T, Sanford RL, Cerel J. The role of social work in suicide prevention, intervention, and postvention: a scoping review. Australian Social Work. 2017;70(3):289–301. [DOI]
5. Baca–Garcia E, Perez–Rodriguez MM, Keyes KM, Oquendo MA, Hasin DS, Grant BF, et al. Suicidal ideation and suicide attempts in the United States: 1991–1992 and 2001–2002. Mol Psychiatry. 2010;15(3):250–9. [DOI]
6. Johannessen HA, Dieserud G, De Leo D, Claussen B, Zahl PH. Chain of care for patients who have attempted suicide: a follow–up study from Bærum, Norway. BMC Public Health. 2011;11:81. [DOI]
7. Xavier A, Otero P, Blanco V, Vázquez FL. Efficacy of a problem–solving intervention for the indicated prevention of suicidal risk in young Brazilians: randomized controlled trial. Suicide Life Threat Behav. 2019;49(6):1746–61. [DOI]
8. Sheikhli N, Rezaei S, Mousavi SV. The role of problem–solving styles in committing suicidal behavior: a case–control study on Iranian pill–takers. Polish Psychological Bulletin; 2019;50(1);63–70. [DOI]
9. Dias A, Azariah F, Sequeira M, Krishna R, Morse JQ, Cohen A, et al. Adaptation of problem–solving therapy for primary care to prevent late–life depression in Goa, India: the "DIL" intervention. Glob Health Action. 2019;12(1):1420300. [DOI]
10. Walker KL, Kaniuka A, Sirois FM, Chang EC, Hirsch JK. Improving health–related quality of life and reducing suicide in primary care: can social problem–solving abilities help? Int J Ment Health Addiction. 2019;17(2):295–309. [DOI]
11. Lutz J, Mashal N, Kramer A, Suresh M, Gould C, Jordan JT, et al. A case report of problem solving therapy for reducing suicide risk in older adults with anxiety disorders. Clin Gerontol. 2020;43(1):110–7. [DOI]
12. Perry AE, Waterman MG, House AO, Greenhalgh J. Implementation of a problem–solving training initiative to reduce self–harm in prisons: a qualitative perspective of prison staff, field researchers and prisoners at risk of self–harm. Health Justice. 2019;7(1):14. [DOI]
13. Johnson SM. Attachment theory in practice: Emotionally focused therapy (EFT) with individuals, couples, and families. New York, NY, US: The Guilford Press; 2019. [DOI]
14. Aydin Sünbül Z, Yerin Güneri O. The relationship between mindfulness and resilience: the mediating role of self compassion and emotion regulation in a sample of underprivileged Turkish adolescents. Personality and Individual Differences. 2019;139:337–42. [DOI]
15. Anisi J, Rahmati Najarkolaei F, Esmaeeli A, Hagghi A. Evaluate the effect of problem solving skills to reduction of suicidal ideation of soldiers. EBNESINA. 2014;16(1):42–6. [Persian] [Article]
16. Sansone RA, Wiederman MW, Sansone LA. The Self–Harm Inventory (SHI): development of a scale for identifying self–destructive behaviors and borderline personality disorder. J Clin Psychol. 1998;54(7):973–83. [DOI]
17. Varmaghani P, Alipour F, Harouni GG, Javadi MH. The effectiveness of group social work intervention with resolving the problem of reducing suicidal ideation in Qorveh city. Journal of Rehabilitation. 2019;20(3):286–97. [Persian] [DOI]
18. Haaga DAF, Fine JA, Terrill DR, Stewart BL, Beck AT. Social problem–solving deficits, dependency, and depressive symptoms. Cognitive Therapy and Research. 1995;19(2):147–58. [DOI]
19. Jafari A. Effectiveness of counseling based on Lazarus Multimodal Theory on possible selves, locus of control and decrease of opiate craving in addicts under pharmochotherapy. Journal of Applied Psychology. 2020;13(4):601–23. [Persian] [Article]
20. Delavar A. Theoretical and practical foundations of research in humanities and social sciences. Tehran: Roshd Pub; 2019. [Persian]
21. Beck AT, Steer RA, Brown G. Beck depression inventory–II. Psychological assessment. 1996 Jan 1.
22. Taheri Tanjani P, Garmaroudi G, Azadbakht M, Fekrizadeh Z, Hamidi R, Fathizadeh S, et al. Validity and reliability Beck depression inventory–II among the Iranian elderly population. Journal of Sabzevar University of Medical Sciences. 2015;22(1):189–98. [Persian] [Article]
23. Kaviani H, Hatami N, Shafieabadi AE. The impact of mindfulness–based cognitive therapy on the quality of life in non–clinically depressed people. Advances in Cognitive Science. 2009;10(4):39–48. [Persian] [Article]
24. Beck AT, Steer RA, Ranieri WF. Scale for suicide ideation: psychometric properties of a self–report version. J Clin Psychol. 1988;44(4):499–505. [DOI]
25. Anisi J, Fathi Ashtiani A, Salimi S, Ahmadi Noudeh Kh. Validity and reliability of beck suicide scale ideation among soldiers. 2005;7(1):33–7. [Persian]
26. Timulak L, Keogh D, Chigwedere C, Wilson C, Ward F, Hevey D, et al. A comparison of emotion–focused therapy and cognitive–behavioral therapy in the treatment of generalized anxiety disorder: results of a feasibility randomized controlled trial. Psychotherapy (Chic). 2022;59(1):84–95. [DOI]
27. Panahi R, Ghazanfari A, Sharifi T. The effectiveness of training problem–solving skills on depression and anxiety in mothers of children with mental retardation. Journal of Research in Behavioural Sciences. 2017;15(4):420–6. [Persian] [Article]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
