مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: خانواده از مهم ترین سیستم های اجتماعی است که بر اساس ازدواج بین دو جنس مخالف شکل می گیرد. خانواده به عنوان واحد اجتماعی، کانون رشد، تکامل و تغییر و تحول آسیب ها و عوارض است که همه بستری برای شکوفایی و همه فروپاشی روابط میان اعضایش است. پژوهش حاضر باهدف تعیین اثربخشی مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد ارتباطی ستیر بر دلزدگی زناشویی و تنظیم هیجانی انجام شد.
روش بررسی: روش این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با استفاده از طرح پیش‌آزمون و پس­آزمون است. جامعه آماری این پژوهشکلیه زنان متاهل مراجعه­کننده به کلینیک­های مشاوره و خانواده در شهر تهران در سال 1400 می­باشند که با استفاده از روش نمونه­گیری هدفمند، 30 نفر از زنان متاهلی که نمره بالاتر از میانگین در پرسشنامه دلزدگی زناشویی پانیز (1996) به دست آوردند انتخاب شدند و به‌تصادف در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه شامل 15 نفر) جایگزین شدند. سپس هر دو گروه پرسشنامه­­ تنظیم هیجان گارنفسکی و کرایج (2006) را تکمیل نمودند. پس‌ازآن مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد ستیر بر روی گروه نمونه اجرا شد و گروه­ کنترل تحت هیچ برنامه درمانی قرار نگرفتند و در نوبت انتظار قرار گرفتند. سپس هر دو گروه مجدداً پرسشنامه­های فوق را تکمیل کردند. داده­ها با استفاده از نرم­افزار SPSS نسخه 24 و روش تحلیل کوواریانس چند متغیره تحلیل شدند.  سطح معناداری آزمون­ها 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته­ها: نتایج نشان داد، اثر گروه، زمان و اثر متقابل گروه و زمان بر متغیرهای دلزدگی زناشویی و تنظیم هیجانی معنادار بود (05/0P<).
نتیجه­گیری: درنتیجه می­توان گفت از آنجا که مشاوره گروهی مبتنی بر رویکرد ستیر گفتگوی مستقیم بین افراد را تسهیل می­کند در نتیجه می­تواند در بهبود روابط و در نهایت تنظیم هیجانات زوجین و کاهش دلزدگی زناشویی موثر واقع گردد.

واژه‌های کلیدی: رویکرد ارتباطی ستیر، دلزدگی زناشویی، تنظیم هیجانی

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---