چکیده
زمینه و هدف: ازجمله مشکلات دانشآموزان دارای اختلال یادگیری، نقص در خواندن و تحملناپذیری بلاتکلیفی است. هدف پژوهش حاضر، بررسی مقایسهای اثربخشی درمان توانبخشی شناختی و بازیدرمانی بر عملکرد خواندن و مشکلات خواندن و تحملناپذیری بلاتکلیفی دانشآموزان با اختلال یادگیری بود.
روشبررسی: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح مقایسهٔ پیشآزمون و پسآزمون و آزمون پیگیری همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را تمامی دانشآموزان مبتلا به اختلال یادگیری اختصاصی همراه با نقص در خواندن دختر پایهٔ چهارم ابتدایی مجموعۀ دبستانهای شهر همدان در سال ۹۹-۱۳۹۸ تشکیل دادند که ۴۵ نفر داوطلب واجد شرایط بهروش نمونهگیری دردسترس وارد مطالعه شدند. سپس بهصورت تصادفی در سه گروه پانزده نفرهٔ گواه و درمان توانبخشی شناختی و بازیدرمانی قرار گرفتند. برای گردآوری دادهها از مقیاس عدم تحمل بلاتکلیفی (فریستون و همکاران، ۱۹۹۴) و جدول سنجش مشکل خواندن و نوع آن (سمن) (تبریزی و همکاران، ۱۳۹۷) و آزمون خواندن و نارساخوانی (نما) (کرمی نوری و مرادی، ۱۳۸۴) استفاده شد. دادهها با روش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمونهای تعقیبی توکی و بونفرونی در سطح معناداری ۰٫۰۵ بهکمک نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۵ تحلیل شدند.
یافتهها: میانگین متغیرهای عملکرد خواندن و مشکلات خواندن و تحملناپذیری بلاتکلیفی بین دو گروه آزمایش و گروه گواه تفاوت معناداری داشت (۰٫۰۰۱>p). در هر دو گروه آزمایش در میانگین متغیرهای مذکور، بین پیشآزمون با پسآزمون و پیگیری تفاوت معنادار وجود داشت (۰٫۰۰۱>p)؛ اما در هیچیک از دو گروه آزمایش تفاوت معناداری بین پسآزمون و پیگیری در میانگین متغیرهای مذکور مشاهده نشد (۰٫۰۵<p). بین تأثیر توانبخشی شناختی و بازیدرمانی بر متغیرهای مذکور در پسآزمون و پیگیری تفاوت معناداری مشاهده شد (۰٫۰۰۱>p).
نتیجهگیری: مداخلات توانبخشی شناختی و بازیدرمانی در افزایش عملکرد خواندن و کاهش مشکلات خواندن و تحملناپذیری بلاتکلیفی تأثیر دارد؛ اما اثربخشی درمان توانبخشی شناختی در بهبود عملکرد خواندن، بیشتر و ماندگارتر از بازیدرمانی است؛ درحالیکه بازیدرمانی در کاهش مشکلات خواندن و کاهش تحملناپذیری بلاتکلیفی مؤثرتر و پایدارتر است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |