مقالات درحال ویرایش
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: 162431841
1- ، دانشگاه آزاد اسلامی، بوشهر، ایران.
چکیده: (613 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف : یکی از اختلالاتی که می تواند نهاد خانواده را تحت تاثیر قرار دهد اجتناب تجربه ای است . هدف از این پژوهش تعیین میزان اثر بخشی درمان مبتنی بر افق مقایسه زمان در کاهش اجتناب تجربه ای در مادران دارای کودک اختلال طیف اتیسم شهر اهواز بود.
روش بررسی : طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش¬آزمون – پس¬آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری بود. جامعۀ آماری این پژوهش را کلیه مادران دارای کودک اختلال طیف اوتیسم شهر اهواز تشکیل دادند. که از جامعه مذکور 30 نفر از مادران دارای کودک اختلال طیف اوتیسم واجد شرایط داوطلب به صورت روش هدفمند وارد مطالعه شدند. و به‌صورت تصادفی در دوگروه آزمایش(15 نفر) و گواه(15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش مداخله مبتنی بر افق مقایسه زمان را در 6جلسه 90 دقیقه ای در هر هفته یک جلسه دریافت کردند؛ اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکردند و دو ماه بعد مرحله پیگیری انجام گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه پذیرش و عمل- نسخۀ دوم بوند و همکاران (2011) بدست آمد. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر انجام شد. سطح معناداری آزمون 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته ها : با استفاده از آزمون کوواریانس اثر پیش آزمون حذف گردید و تفاوت بین گروه‌های آزمایش و گواه برای متغیر اجتناب تجربه ای در مرحله پس آزمون معنی دار بود (p<0.001). همچنین با توجه به نتایج تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر در متغیر اجتناب تجربه ای گروه آزمایش تفاوت معناداری بین پس‌آزمون و پیگیری مشاهده نشد .که نشان دهنده تداوم تاثیر مداخله در مرحله پیگیری بود.
نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه، ازطریق آموزش درمان مبتنی بر افق مقایسه زمان می توان اجتناب تجربه ای مادران دارای کودک اختلال طیف اتیسم را کاهش داد.
زمینه و هدف : یکی از اختلالاتی که می تواند نهاد خانواده را تحت تاثیر قرار دهد اجتناب تجربه ای است . هدف از این پژوهش تعیین میزان اثر بخشی درمان مبتنی بر افق مقایسه زمان در کاهش اجتناب تجربه ای در مادران دارای کودک اختلال طیف اتیسم شهر اهواز بود.
روش بررسی : طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش¬آزمون – پس¬آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری بود. جامعۀ آماری این پژوهش را کلیه مادران دارای کودک اختلال طیف اوتیسم شهر اهواز تشکیل دادند. که از جامعه مذکور 30 نفر از مادران دارای کودک اختلال طیف اوتیسم واجد شرایط داوطلب به صورت روش هدفمند وارد مطالعه شدند. و به‌صورت تصادفی در دوگروه آزمایش(15 نفر) و گواه(15 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش مداخله مبتنی بر افق مقایسه زمان را در 6جلسه 90 دقیقه ای در هر هفته یک جلسه دریافت کردند؛ اما گروه گواه مداخله ای دریافت نکردند و دو ماه بعد مرحله پیگیری انجام گرفت. داده ها با استفاده از پرسشنامه پذیرش و عمل- نسخۀ دوم بوند و همکاران (2011) بدست آمد. تحلیل داده های پژوهش با استفاده از از آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره و آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر انجام شد. سطح معناداری آزمون 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته ها : با استفاده از آزمون کوواریانس اثر پیش آزمون حذف گردید و تفاوت بین گروه‌های آزمایش و گواه برای متغیر اجتناب تجربه ای در مرحله پس آزمون معنی دار بود (p<0.001). همچنین با توجه به نتایج تحلیل واریانس اندازه گیری های مکرر در متغیر اجتناب تجربه ای گروه آزمایش تفاوت معناداری بین پس‌آزمون و پیگیری مشاهده نشد .که نشان دهنده تداوم تاثیر مداخله در مرحله پیگیری بود.
نتیجه گیری: براساس نتایج مطالعه، ازطریق آموزش درمان مبتنی بر افق مقایسه زمان می توان اجتناب تجربه ای مادران دارای کودک اختلال طیف اتیسم را کاهش داد.
mouseout="msoCommentHide('_com_1')" onmouseover="msoCommentShow('_anchor_1','_com_1')"> [ 1]وارد مطالعه
mouseout="msoCommentHide('_com_2')" onmouseover="msoCommentShow('_anchor_2','_com_2')"> [ 2]و
واژه‌های کلیدی: کلید واژگان: درمان مبتنی بر افق مقایسه زمان، اجتناب تجربه ای، مادران دارای کودک اختلال طیف اتیسم
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
