جلد 13 - شماره سال ۱۴۰۲                   ‫جلد (13): 92 | برگشت به فهرست نسخه ها

Ethics code: REC.SSRI.1400-1289

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Salar S, Daneshmandi H, Lieberman L J, Kashi A, Shafiee S. Comparing Physical Activity Levels in Children and Adolescents with Autism Spectrum Disorder in Iran in Terms of Gender, Educational Level, Severity of Disorder and Comorbid Disorders. MEJDS 2023; 13 :92-92
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2812-fa.html
سالار سروین، دانشمندی حسن، لیبرمن لورن جی، کاشی علی، شفیعی شهرام. مقایسۀ سطح فعالیت‌ بدنی در کودکان و نوجوانان با اختلال طیف اتیسم ایران برحسب جنسیت، مقطع تحصیلی، شدت اختلال و نوع اختلالات همبود. مجله مطالعات ناتوانی. 1402; 13 () :92-92

URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2812-fa.html


1- دانشجوی دکترای حرکات اصلاحی (تربیت‌بدنی سازگارانه)، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
2- استاد گروه آسیب‌شناسی ورزشی و حرکات اصلاحی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
3- استاد گروه تربیت‌بدنی سازگارانه، دانشکدۀ حرکت‌شناسی، تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه ایالتی نیویورک-براکپورت، نیویورک، آمریکا
4- دانشیار گروه علوم رفتاری در ورزش، پژوهشگاه تربیت‌بدنی و علوم ورزشی، تهران، ایران
5- دانشیار گروه مدیریت ورزشی، دانشکدۀ علوم ورزشی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
چکیده:   (485 مشاهده)

چکیده
زمینه و هدف: سطح فعالیت ‌بدنی در کودکان و نوجوانان با اختلال طیف اتیسم پایین‌تر از همتایان آنان است. مطالعۀ حاضر با هدف مقایسۀ سطح فعالیت بدنی در کودکان و نوجوانان با اختلال طیف اتیسم برحسب جنسیت، مقطع تحصیلی، شدت اختلال و نوع اختلالات همبود انجام شد.
روش‌بررسی: روش پژوهش توصیفی‌تحلیلی بود. نمونۀ آماری پژوهش را ۳۷۰ کودک و نوجوان با اختلال طیف اتیسم در سنین ۸تا۲۰ سال و از هر دو جنسیت تشکیل دادند. شیوۀ نمونه‌گیری به‌صورت خوشه‌ای چندمرحله‌ای بود. برای سنجش سطح فعالیت ‌بدنی از پرسش‌نامۀ فعالیت ‌بدنی برای کودکان (کراکر و همکاران، ۱۹۹۷) و پرسش‌نامۀ فعالیت ‌بدنی برای نوجوانان (کوالسکی و همکاران، ۱۹۹۷) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تی مستقل، آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه (آنوا) و آزمون تعقیبی شفه در نرم‌افزار SPSS نسخۀ ۲۳ در سطح معناداری ۰٫۰۵ صورت گرفت.
یافته‌ها: تفاوت معناداری میان سطح فعالیت‌ بدنی دختران و پسران با اختلال طیف اتیسم وجود نداشت (۰٫۱۴۷=p). بین میزان فعالیت ‌بدنی کودکان و نوجوانان با اختلال طیف اتیسم باتوجه به مقطع تحصیلی (۰٫۰۰۱>p) و شدت اختلال (۰٫۰۰۱>p) تفاوت معناداری مشاهده شد؛ اما بین سطح فعالیت ‌بدنی باتوجه به نوع اختلالات همبود تفاوت معناداری وجود نداشت (۰٫۰۵۷=p). بین کودکان ابتدایی با نوجوانان متوسطهٔ دوم (۰٫۰۱۰=p) و بین کودکان متوسطهٔ اول با کودکان متوسطهٔ دوم (۰٫۰۴۹=p) در میزان فعالیت ‌بدنی تفاوت معناداری وجود داشت. بین کودکان و نوجوانان با اختلال اتیسم خفیف با کودکان و نوجوانان با اختلال اتیسم شدید (۰٫۰۳۶=p)، آسپرگر (۰٫۰۱۲=p) و سندرم رت (۰٫۰۰۲=p)، میان کودکان و نوجوانان با اختلال اتیسم متوسط با کودکان و نوجوانان با اتیسم شدید (۰٫۰۳۱=p) و آسپرگر (۰٫۰۰۶=p) و بین کودکان و نوجوانان با اتیسم شدید و آسپرگر (۰٫۰۴۶=p) در میزان فعالیت ‌بدنی تفاوت معناداری وجود داشت.
نتیجه‌گیری: براساس نتایج مطالعه، مقطع تحصیلی و شدت اختلال در میزان فعالیت ‌بدنی کودکان و نوجوانان با اختلال طیف اتیسم مؤثر است.

متن کامل [PDF 578 kb]   (98 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: توانبخشی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی) می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Middle Eastern Journal of Disability Studies

Designed & Developed by : Yektaweb