مقالات درحال ویرایش
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Research code: A-10-924-16
Ethics code: IR.ZUMS.REC.1399.054
حسین مالکی زاده1 
، امید ساعد* 2، مهدی مصباحی3
، امید ساعد* 2، مهدی مصباحی3
1- کارشناسی ارشد روان شناسی بالینی، دپارتمان روان شناسی بالینی، دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران.
2- استادیار روان شناسی بالینی، دپارتمان روان شناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران (نویسنده مسئول).
3- دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خرم آباد، خرم آباد، ایران
2- استادیار روان شناسی بالینی، دپارتمان روان شناسی بالینی، دانشگاه علوم پزشکی زنجان، زنجان، ایران (نویسنده مسئول).
3- دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه خرم آباد، خرم آباد، ایران
چکیده: (203 مشاهده)
زمینه و هدف: پژوهش های پیشین به اختلال کارکردهای اجرایی در افراد افسرده اشاره کرده اند، اما یافته ها در تاثیر شدت افسردگی بر شدت اختلال در کارکردهای اجرایی ضد و نقیض است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اختلال در کارکردهای اجرایی (بازداری، تغییر جهت و بهروزرسانی اطلاعات) در گروه های افسرده بستری، افسرده سرپایی، افسرده ساب کلینیکال و گروه گواه است.
روش بررسی: روش مطالعه حاضر مقطعی می باشد. جامعۀ آماری افراد بستری شامل بیماران افسردۀ بستری در بیمارستان روانپزشکی شهید بهشتی زنجان(46 نفر) و جامعۀ آماری گروه سرپایی شامل بیماران مراجعه کننده به درمانگاه بودند(68 نفر) که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. جامعۀ آماری گروه سابکلینیکال (65 نفر) و گواه (66 نفر) را کلیۀ جمعیت شهر زنجان تشکیل دادند که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارها شامل مصاحبه ساختاریافته بالینی، پرسشنامۀ افسردگی بک، آزمون حرف-رنگ استروپ، آزمون دستهبندی کارتهای ویسکانسین، آزمون N تعداد به عقب است. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره، تحلیل واریانس یک‌راهه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان می دهند در عملکرد گروه های افسرده ساب کلینیکال، سرپایی و بستری با افراد سالم در متغیرهای بازداری، تغییر جهت و به روزرسانی اطلاعات، تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان میدهد که در بین گروه های افسرده با یکدیگر نیز، تفاوت معناداری وجود دارد.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش، تاثیر شدت علائم افسردگی در شدت اختلال در کارکردهای اجرایی را آشکار می کند. لذا توجه به کارکردهای اجرایی به عنوان یک آسیبپذیری زیربنایی برای پیشرفت و تداوم اختلال افسردگی اهمیت دارد. همچنین لزوم توجه به این عوامل در برنامه‌های پیشگیری و درمانی این اختلال را یادآوری می کند.
روش بررسی: روش مطالعه حاضر مقطعی می باشد. جامعۀ آماری افراد بستری شامل بیماران افسردۀ بستری در بیمارستان روانپزشکی شهید بهشتی زنجان(46 نفر) و جامعۀ آماری گروه سرپایی شامل بیماران مراجعه کننده به درمانگاه بودند(68 نفر) که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. جامعۀ آماری گروه سابکلینیکال (65 نفر) و گواه (66 نفر) را کلیۀ جمعیت شهر زنجان تشکیل دادند که به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شدند. ابزارها شامل مصاحبه ساختاریافته بالینی، پرسشنامۀ افسردگی بک، آزمون حرف-رنگ استروپ، آزمون دستهبندی کارتهای ویسکانسین، آزمون N تعداد به عقب است. برای تحلیل داده ها از آزمون تحلیل واریانس چندمتغیره، تحلیل واریانس یک‌راهه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد.
یافته ها: نتایج نشان می دهند در عملکرد گروه های افسرده ساب کلینیکال، سرپایی و بستری با افراد سالم در متغیرهای بازداری، تغییر جهت و به روزرسانی اطلاعات، تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج آزمون تعقیبی توکی نشان میدهد که در بین گروه های افسرده با یکدیگر نیز، تفاوت معناداری وجود دارد.
نتیجه گیری: نتایج این پژوهش، تاثیر شدت علائم افسردگی در شدت اختلال در کارکردهای اجرایی را آشکار می کند. لذا توجه به کارکردهای اجرایی به عنوان یک آسیبپذیری زیربنایی برای پیشرفت و تداوم اختلال افسردگی اهمیت دارد. همچنین لزوم توجه به این عوامل در برنامه‌های پیشگیری و درمانی این اختلال را یادآوری می کند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
