مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

چکیده
زمینه و هدف: بیماران مبتلا به سکتهٔ قلبی دچار تروما می‌شوند که ممکن است تغییر در فرایند تفکر و شناخت بیمار را به‌دنبال داشته باشد و زمینه‌های نارسایی حافظه و کمبودهای شناختی را مهیا کند؛ بنابراین، پژوهش حاضر باهدف بررسی تأثیر روش حساسیت‌زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد بر تقویت حافظهٔ فعال در بیماران مبتلا به سکتهٔ قلبی انجام شد.
روش‌بررسی: پژوهش حاضر از نوع تحقیقات کارآزمایی بالینی بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی بیماران مبتلا به سکتهٔ قلبی مراجعه‌کننده به مراکز درمانی دانشگاه علوم‌پزشکی یاسوج در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تشکیل دادند. ازاین‌بین شصت بیمار مبتلا به سکتهٔ قلبی واجد شرایط داوطلب با نمونه‌گیری دردسترس از مراکز درمانی شهر یاسوج، وارد مطالعه شدند و به‌طور تصادفی به‌صورت تخصیص تصادفی بلوکی در دو گروه مساوی آزمایش و گواه (هر گروه سی نفر) قرار گرفتند. برای گردآوری اطلاعات، پرسش‌نامهٔ اطلاعات دموگرافیک و مقیاس حافظهٔ فعال (کاری) وکسلر (وکسلر، ۱۹۴۵) به‌کار رفت. گروه آزمایش طی شش جلسهٔ درمانی روش حساسیت‌زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد را دریافت کرد؛ اما گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و روش‌های تحلیل کوواریانس تک‌متغیره و چندمتغیره در سطح معناداری ۰٫۰۵ در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۱ تجزیه‌وتحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج مشخص کرد، بعد از حذف اثر پیش‌آزمون، در پس‌آزمون اختلاف معناداری در متغیر حافظهٔ فعال بین دو گروه وجود داشت (۰٫۰۰۱>p). تحلیل هریک از متغیرهای وابسته (حافظهٔ مستقیم و حافظهٔ معکوس) به‌تنهایی مشخص کرد، بعد از حذف اثر پیش‌آزمون، در پس‌آزمون این دو متغیر بین دو گروه اختلاف معناداری مشاهده شد؛ به‌طوری‌که مقایسهٔ میانگین‌ها نشان داد، میانگین متغیرهای حافظهٔ مستقیم (۰٫۰۰۱>p) و حافظهٔ معکوس (۰٫۰۰۱>p) به‌طور معناداری در گروه آزمایش بیشتر از گروه گواه بود.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های مطالعه، روش درمانی حساسیت‌زدایی با حرکات چشم و پردازش مجدد در تقویت و افزایش حافظهٔ فعال و مؤلفه‌های آن شامل حافظهٔ مستقیم و حافظهٔ معکوس در بیماران مبتلا به سکتهٔ قلبی مؤثر است.