مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
بهاره رسولیان1 
، مسعود جان بزرگی* 2، شهناز نوحی3 ، علی رضوانی4
، مسعود جان بزرگی* 2، شهناز نوحی3 ، علی رضوانی4
1- دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود ایران.
2- استادگروه روان شناسی، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم، ایران.
3- استادیار گروه روانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران.
4- استادیار گروه معارف اسلامی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران.
2- استادگروه روان شناسی، پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، قم، ایران.
3- استادیار گروه روانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران.
4- استادیار گروه معارف اسلامی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران.
چکیده: (1215 مشاهده)
مقدمه: پریشانی روانشناختی ناراحتی خاص و حالت هیجانی است که توسط افراد به‌طور موقت یا دائم در پاسخ به استرس‌های خاص و درخواست‌های آسیب‌زا تجربه می‌شود . بنابراین هدف پژوهش تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر انعطاف پذیری عاطفی و شناختی در افراد دارای پریشانی های روانشناختی بود.
روش: روش این پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با استفاده از طرح پیشآزمون و پسآزمون با دو گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل افراد دارای نشانههای وسواس اردوگاه حرفهآموزی و کاردرمانی شهر سمنان در سال 1400 بود و از بین آنها 30 نفر واجد شرایط به صورت تصادفی وارد مطالعه شدند و به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه شامل 15 نفر) جایگزین شدند. سپس پرسشنامههای انعطافپذیری شناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰)، انعطافپذیری هیجانی بونانو و همکاران (2004) توسط هر دو گروه تکمیل شد. پس از آن درمان شناختی رفتاری بر روی گروه آزمایش اجرا شد. سپس پرسشنامههای مذکور توسط هر دو گروه تکمیل شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 24 و روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. همچنین سطح معناداری آزمون ها 05/0 در نظر گرفته شد.
یافتهها: یافته‌های پژوهش نشان داد تأثیر درمان شناختی رفتاری بر افزایش انعطافپذیری شناختی و عاطفی در افراد دارای پرسشانیهای روانشناختی معنادار بود (001/0>P).
نتیجهگیری: می توان گفت درمان شناختی رفتاری میتواند بر افزایش انعطافپذیری شناختی و عاطفی در افراد دارای پرسشانیهای روانشناختی اثربخش باشد.
روش: روش این پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با استفاده از طرح پیشآزمون و پسآزمون با دو گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل افراد دارای نشانههای وسواس اردوگاه حرفهآموزی و کاردرمانی شهر سمنان در سال 1400 بود و از بین آنها 30 نفر واجد شرایط به صورت تصادفی وارد مطالعه شدند و به تصادف در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه شامل 15 نفر) جایگزین شدند. سپس پرسشنامههای انعطافپذیری شناختی دنیس و وندروال (۲۰۱۰)، انعطافپذیری هیجانی بونانو و همکاران (2004) توسط هر دو گروه تکمیل شد. پس از آن درمان شناختی رفتاری بر روی گروه آزمایش اجرا شد. سپس پرسشنامههای مذکور توسط هر دو گروه تکمیل شد. دادهها با استفاده از نرمافزار SPSS نسخه 24 و روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. همچنین سطح معناداری آزمون ها 05/0 در نظر گرفته شد.
یافتهها: یافته‌های پژوهش نشان داد تأثیر درمان شناختی رفتاری بر افزایش انعطافپذیری شناختی و عاطفی در افراد دارای پرسشانیهای روانشناختی معنادار بود (001/0>P).
نتیجهگیری: می توان گفت درمان شناختی رفتاری میتواند بر افزایش انعطافپذیری شناختی و عاطفی در افراد دارای پرسشانیهای روانشناختی اثربخش باشد.
واژه‌های کلیدی: درمان شناختی رفتاری، انعطاف پذیری عاطفی، انعطاف پذیری شناختی، پریشانی های روانشناختی
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
