مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- کارشناس ارشد روانشناسی عمومی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، واحد شهر قدس، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2- کارشناس ارشد مشاوره و راهنمایی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،ایران.
3- استاد گروه روانشناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تهران، ایران.
2- کارشناس ارشد مشاوره و راهنمایی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران،ایران.
3- استاد گروه روانشناسی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه، تهران، ایران.
چکیده: (639 مشاهده)
زمینه و هدف: ختلال وسواس فکری- عملی بر اساس وجود افکارهای ناخواسته و مزاحم و رفتارهای تکراری تشخیص داده می شود. یکی از درمانهایی که اثر بخشی آن در اختلالات روانشناختی تایید شده است درمان شناختی-تحلیلی است. هدف پژوهش حاضر اثربخشی مداخله شناختی-تحلیلی درمان وسواس به شیوه گروهی بر احساس گناه و کارکرد شخصیت در افراد دارای نشانههای وسواس فکری-عملی بود.
روش بررسی: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه افراد مبتلا به وسواس فکری عملی مراجعهکننده به کلینیک طلیعه سلامت شهر تهران در سال 1400 بود. در این پژوهش به دلیل نبود دسترسی آسان، از روش نمونهگیری در دسترس استفاده شد. به این صورت که از میان جامعه آماری 30 نفر انتخاب شدند و به تصادف در دو گروه آزمایش و گروه کنترل (هر گروه شامل 15 نفر) جایگزین شدند. سپس هر دو گروه به پرسشنامههای احساس گناه کوگلر و جونز (1992) و کارکرد شخصیت جان بزرگی و همکاران (1401) پاسخ دادند. پس از آن مداخله درمان وسواس بر روی گروه آزمایش اجرا شد. سپس پسآزمون اجرا شد. دادهها با استفاده از نرمافزار اس پی اس اس نسخه 24 و روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. همچنین سطح معناداری آزمون ها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافتهها: یافتهها نشان داد مداخله شناختی-تحلیلی درمان وسواس موجب بهبود نمرات احساس گناه و کارکرد شخصیت در افراد دارای نشانههای وسواس فکری-عملی میشود (001/0>P).
نتیجهگیری: به نظر میرسد مداخله درمان وسواس با رویکرد شناختی-تحلیلی میتواند باعث کاهش علائم وسواس فکری-عملی و نشانههای همراه آن شود. بنابراین توصیه میشود تا پژوهشگران و درمانگران از این روش برای بیماران خود استفاده کنند.
روش بررسی: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه افراد مبتلا به وسواس فکری عملی مراجعهکننده به کلینیک طلیعه سلامت شهر تهران در سال 1400 بود. در این پژوهش به دلیل نبود دسترسی آسان، از روش نمونهگیری در دسترس استفاده شد. به این صورت که از میان جامعه آماری 30 نفر انتخاب شدند و به تصادف در دو گروه آزمایش و گروه کنترل (هر گروه شامل 15 نفر) جایگزین شدند. سپس هر دو گروه به پرسشنامههای احساس گناه کوگلر و جونز (1992) و کارکرد شخصیت جان بزرگی و همکاران (1401) پاسخ دادند. پس از آن مداخله درمان وسواس بر روی گروه آزمایش اجرا شد. سپس پسآزمون اجرا شد. دادهها با استفاده از نرمافزار اس پی اس اس نسخه 24 و روش تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. همچنین سطح معناداری آزمون ها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافتهها: یافتهها نشان داد مداخله شناختی-تحلیلی درمان وسواس موجب بهبود نمرات احساس گناه و کارکرد شخصیت در افراد دارای نشانههای وسواس فکری-عملی میشود (001/0>P).
نتیجهگیری: به نظر میرسد مداخله درمان وسواس با رویکرد شناختی-تحلیلی میتواند باعث کاهش علائم وسواس فکری-عملی و نشانههای همراه آن شود. بنابراین توصیه میشود تا پژوهشگران و درمانگران از این روش برای بیماران خود استفاده کنند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
