چکیده
زمینه و هدف: آسیبهای کمالگرایی در شخصیت وسواسی در دوران همهگیری کووید۱۹ نیاز به درمانهای روانشناختی دارد. پژوهش حاضر باهدف مقایسهٔ اثربخشی درمان پذیرش و تعهد مبتنیبر شفقت و طرحوارهدرمانی هیجانمدار بر کمالگرایی پرستاران مبتلا به صفات شخصیتی وسواسی-بیاختیاری انجام شد.
روشبررسی: روش پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون و پیگیری همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری را پرستاران شاغل در بخش کرونای بیمارستانهای تأمین اجتماعی شهرهای کرج و تهران در سال ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تشکیل دادند. از بین آنها چهل نفر از پرستاران داوطلب واجد شرایط و دارای معیارهای ورود، با روش نمونهگیری دردسترس از بیمارستانهای لواسانی و البرز، بهعنوان نمونه وارد مطالعه شدند. سپس بهتصادف در سه گروه طرحوارهدرمانی هیجانمدار (سیزده نفر) و درمان پذیرش و تعهد مبتنیبر شفقت (چهارده نفر) و گواه (سیزده نفر) قرار گرفتند. آزمودنیهای دو گروه آزمایش طی ده جلسهٔ ۱۲۰دقیقهای، گروهدرمانی طرحوارهدرمانی هیجانمدار و درمان پذیرش و تعهد مبتنیبر شفقت را دریافت کردند. ابزارهای پژوهش پرسشنامهٔ کمالگرایی چندبُعدی تهران (بشارت، ۱۳۸۶) و پرسشنامهٔ شخصیت (کرویگر و همکاران، ۲۰۱۳) بود. دادهها در نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۴ و بهروش تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معناداری ۰٫۰۵ تحلیل شدند.
یافتهها: بین گروه درمان پذیرش و تعهد مبتنیبر شفقت با گروه گواه در کمالگرایی خودمدار در پسآزمون (۰٫۰۰۱>p) و پیگیری (۰٫۰۰۴=p) و کمالگرایی جامعهمدار در پسآزمون (۰٫۰۰۸=p) و پیگیری (۰٫۰۱۵=p) تفاوت معناداری مشاهده شد. گروه طرحوارهدرمانی هیجانمدار با گروه گواه در کمالگرایی خودمدار در پسآزمون (۰٫۰۰۳=p) و پیگیری (۰٫۰۳۱=p) و کمالگرایی جامعهمدار در پسآزمون (۰٫۰۳۶=p) تفاوت معناداری داد؛ اما اثر این مداخله در پیگیری بر کمالگرایی جامعهمدار معنادار نبود (۰٫۰۷۸=p).
نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاکیاز تأثیر مشابه درمان پذیرش و تعهد مبتنیبر شفقت و طرحوارهدرمانی هیجانمدار بر کاهش کمالگرایی پرستاران است. باتوجه به شباهت این دو درمان دربارهٔ ارتباط با زمان حال، آموزش درزمینهٔ هیجان و نقص آنها در شخصیت وسواسی، میتوان از آنها بهعنوان درمان مکمل در شخصیت وسواسی استفاده کرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |