جلد 13 - شماره سال ۱۴۰۲                   ‫جلد (13): 80 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Mokhtari Far A, Nouhi S, Taher M, Rafiei Nia P. Determining the Effectiveness of Schema Therapy on the Distress and Ambiguity Tolerance in People with Obsessive-Compulsive Disorder. MEJDS 2023; 13 :80-80
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-3156-fa.html
مختاری فر احمد، نوحی شهناز، طاهر محبوبه، رفیعی نیا پروین. تعیین اثربخشی طرح‌واره‌درمانی بر تحمل پریشانی و ابهام در افراد مبتلا به اختلال وسواس بی‌اختیاری. مجله مطالعات ناتوانی. 1402; 13 () :80-80

URL: http://jdisabilstud.org/article-1-3156-fa.html


1- دانشجوی دکتری تخصصی روان‌شناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
2- استادیار، گروه روان‌شناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
3- استادیار، گروه روان‌شناسی، دانشگاه سمنان، سمنان، ایران
چکیده:   (1056 مشاهده)

چکیده
زمینه و هدف: به‌نظر می‌رسد برای معالجهٔ اختلالات مزمن و مقاوم دربرابر درمان، نظیر اختلال وسواس بی‌اختیاری، تأکید بر محتوا و فرایند پردازش فکری کافی نباشد و باید به طرح‌واره‌های شناختی بیماران به‌عنوان سطوح شناختی اساسی‌تر و ابتدایی‌تر، توجه بیشتری صورت گیرد؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی طرح‌واره‌درمانی بر تحمل پریشانی و تحمل ابهام در افراد مبتلا به اختلال وسواس بی‌اختیاری بود.
روش‌بررسی: روش پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با استفاده از طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با یک گروه‌ آزمایش و یک گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را افراد دارای وسواس مراجعه‌کننده به کلینیک‌های مشاوره و روان‌شناسی شهر مشهد در سال ۱۴۰۱ تشکیل دادند. از بین آن‌ها سی نفر داوطلب واجد شرایط به‌صورت تصادفی وارد مطالعه شدند و به‌تصادف در گروه‌های آزمایش و گواه (هر گروه پانزده نفر) قرار گرفتند. پرسش‌نامهٔ تحمل ابهام (مکلین، ۱۹۹۳) و مقیاس تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، ۲۰۰۵) در پیش‌آزمون و پس‌آزمون‌ توسط هر دو گروه تکمیل شد. گروه آزمایش طرح‌واره‌درمانی را در سیزده جلسهٔ نوددقیقه‌ای و هر جلسه هفته‌ای یک‌بار دریافت کرد؛ اما برای گروه گواه هیچ برنامهٔ درمانی ارائه نشد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۴ صورت گرفت. سطح معناداری آزمون‌ها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، تأثیر طرح‌واره‌درمانی بر افزایش متغیر تحمل ابهام و افزایش خرده‌مقیاس‌های متغیر تحمل پریشانی (تحمل پریشانی هیجانی، جذب‌شدن به‌وسیلهٔ هیجانات منفی، برآورد ذهنی پریشانی و تنظیم تلاش‌ها برای تسکین پریشانی) در افراد گروه آزمایش مبتلا به اختلال وسواس بی‌اختیاری، معنادار بود (۰٫۰۰۱>p).
نتیجه‌گیری: بنابراین میتوان گفت، طرح‌واره‌درمانی با اصلاح افکار ناکارآمد، موجب بهبود تحمل پریشانی و تحمل ابهام در افراد مبتلا به اختلال وسواس بی‌اختیاری می‌شود.

متن کامل [PDF 596 kb]   (444 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: روانشناسی

فهرست منابع
1. American Psychiatric Association. Diagnostic and statistical manual of mental disorders: DSM-5. 5th ed. Washington, D.C: American Psychiatric Association; 2013.
2. Blair J. The role of guilt in obsessive compulsive disorder [PhD dissertation]. [Chicago, Il]: Adler university; 2016.
3. Melli G, Chiorri C, Carraresi C, Stopani E, Bulli F. The role of disgust propensity and trait guilt in OCD symptoms: A multiple regression model in a clinical sample. J Obsessive Compuls Relat Disord. 2015;5:43–8. [DOI]
4. Barlow DH, Farchione TJ, Bullis JR, Gallagher MW, Murray-Latin H, Sauer-Zavala S, et al. The unified protocol for transdiagnostic treatment of emotional disorders compared with diagnosis-specific protocols for anxiety disorders: a randomized clinical trial. JAMA Psychiatry. 2017;74(9):875. [DOI]
5. Furnham A, Marks J. Tolerance of ambiguity: a review of the recent literature. PSYCH. 2013;4(9):717–28. [DOI]
6. Esfand Zad AH, Shams G, Meysami AP, Erfan A. The role of mindfulness, emotion regulation, distress tolerance and interpersonal effectiveness in predicting obsessive-compulsive symptoms. Iranian Journal of Psychiatry and Clinical Psychology. 2017;22(4):270–83. [Persian] [DOI]
7. McKay M, Wood JC, Brantley J. The dialectical behavior therapy skills workbook: practical DBT exercises for learning mindfulness, interpersonal effectiveness, emotion regulation & distress tolerance (A New Harbinger Self-Help Workbook). Oakland, CA: New Harbinger Publications; 2019.
8. Garey L, Smit T, Mayorga NA, Peraza N, Nizio P, Otto MW, et al. Differential effects of anxiety sensitivity on E‐cigarettes processes: the importance of e‐cigarette quit attempt history. American J Addict. 2019;28(5):390–7. [DOI]
9. Matheny NL, Summers BJ, Macatee RJ, Harvey AM, Okey SA, Cougle JR. A multi-method analysis of distress tolerance in body dysmorphic disorder. Body Image. 2017;23:50–60. [DOI]
10. Del Casale A, Sorice S, Padovano A, Simmaco M, Ferracuti S, Lamis DA, et al. Psychopharmacological treatment of obsessive-compulsive disorder (OCD). Curr Neuropharmacol. 2019;17(8):710–36. [DOI]
11. Salkovskis PM, Wahl K. Treating obsessional problems using cognitive-behavioral therapy. In: Reinecke MA, Clark DA; editors. Cognitive therapy across the lifespan: evidence and practice. Cambridge: Cambridge University Press; 2004.
12. Khasho DA, Van Alphen SPJ, Heijnen-Kohl SMJ, Ouwens MA, Arntz A, Videler AC. The effectiveness of individual schema therapy in older adults with borderline personality disorder: Protocol of a multiple-baseline study. Contemp Clin Trials Commun. 2019;14:100330. [DOI]
13. Young JE, Klosko JS, Weishaar ME. Schema therapy: a practitioner's guide. New York: Guilford Press; 2003.
14. Mclain DL. The Mstat-I: a new measure of an individual's tolerance for ambiguity. Educ Psychol Meas. 1993;53(1):183–9. [DOI]
15. Simons JS, Gaher RM. The Distress Tolerance Scale: development and validation of a self-report measure. Motiv Emot. 2005;29(2):83–102. [DOI]
16. Feizi A, Mahbobi T, Zare H, Mostafaei A. The relationship of cognitive intelligence and ambiguity tolerance with entrepreneurship among students of West Azarbayjan Payam Noor university, Iran. Research in Behavioral Sciences. 2012;10(4):276–84. [Persian]
17. Tofangchi M, Raeisi Z, Ghamarani A, Rezaei H. The psychometric properties of Distress Tolerance Scale (DTS) in women with tension-type headaches. Journal of Anesthesiology and Pain. 2021;12(4):34–43. [Persian]
18. Golavari M, Khayatan F. The effectiveness of schema therapy on ambiguity tolerance and resilience of mothers of children with attention deficit hyperactivity disorder. Clinical Psychology & Personality. 2022;20(1):125–38. [Persian] [Article]
19. Mohammadi F, Mirzaei M, Soltani N, Fadaei M. The effectiveness of schema therapy on mental rumination and anxiety in obsessive-compulsive patients. Medical Journal of Mashhad University of Medical Sciences. 2020;6(62):1945–59. [Persian]
20. Michaeli-Manee F. Structural relations between psychological well-being with perceived emotional intelligence, depression and negative thought control abilities in mothers having children with intellectual disability. Journal of Exceptional Children. 2009;9(2):103–20. [Persian] [Article]
21. Roediger E, Zarbock G. Schema therapy for personality disorders: a critical review. Nervenarzt. 2015;86(1):60–71. [DOI]
22. Bakhshipour A, Mahmoud Aliloo M, Fahimi S. Schema therapy for patients with symptoms obsessive–compulsive personality disorder (OCPD): a single case series study. Journal of Psychological Science. 2022;21(112):677–92. [Persian] [DOI]

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی) می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | Middle Eastern Journal of Disability Studies

Designed & Developed by : Yektaweb