1- دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی بالینی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
2- استاد، گروه روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
3- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران.
چکیده: (328 مشاهده)
زمینه و هدف: تنظیم هیجان، که به عنوان مهارتها و استراتژیهای مورد نیاز برای تأثیرگذاری و/یا اصلاح تجربیات هیجانی درک میشود، پیامدهای بسیار قابل توجهی در اختلالات هیجانی و رفتاری متعدد دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی روابط ساختاری آسیبپرهیزی با شخصیت مستعد سرطان با واسطهگری راهبردهای تنظیم هیجان در دانشجویان بود.
روش بررسی : طرح پژوهش حاضر از نوع توصیفی- تحلیلی بود. جامعه آماری پژوهش حاضر تمامی دانشجویان دانشگاه ارومیه در نیمسال دوم تحصیلی 1401-1402 بودند که تعداد 330 نفر ازآنها با استفاده از نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و پرسشنامههای سرشت و منش(کلونینجر، 1394)، پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان(گارنفسکی و همکاران، 2001) و مقیاس تیپ شخصیتیC (هوساکا و همکاران، 1999)را تکمیل کردند. تحلیل دادهها با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری انجام شد. تجزیه و تحلیل دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و مدلسازی معادلات ساختاری ازطریق نرمافزارهای SPSS نسخه ۲۴ و AMOS نسخه ۲۴ صورت گرفت.
یافتهها: ارزیابی مدل فرضی پژوهش با استفاده از شاخصهای نیکویی برازش نشان داد که مدل فرضی، با مدل اندازه گیری برازش داشت (93/0=CFI، 92/0=NFI ، 07/0= RMSEA). نتایج پژوهش نشان داد که بین آسیبپرهیزی (238/0=β و 003/0p=) و راهبردهای غیرانطباقی (198/0=β و 003/0p=) با شخصیت c رابطه مستقیم و معناداری وجود داشت.
نتیجهگیری: یافته های مطالعه نقش بعد سرشتی آسیبپرهیزی سرشت را در شخصیت مستعد سرطان مورد تایید قرار میدهد و بیانگر توجه هرچه بیشتر به مبانی زیستی شخصیت مستعد سرطان میباشد. همچنین مدل سبب شناختی پیشنهادی حاضر میتواند به فهم هرچه بیشتر راهبردهای تنطیم هیجان در شخصیت مستعد سرطان و اثربخشی درمان های شناختی رفتاری در افراد مبتلا به سرطان کمک کند.
کلیدواژه ها : آسیبپرهیزی، شخصیت مستعد سرطان، راهبردهای تنظیم هیجان.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی