مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
تعیین اثربخشی آموزش مدیریت والدینی بر بهبود هیجان‌های منفی و رفتارهای مخرب دانش‌آموزان دختر پایه سوم
1- دانشگاه آزاد واحد اردبیل
چکیده: (91 مشاهده)
زمینه و هدف: بر اساس پژوهشهای قبلی، مداخلات روانشناختی متعددی بر بهبود هیجان‌های منفی و رفتارهای مخرب دانش‌آموزان مؤثر است. در این راستا، هدف از این مطالعه تعیین اثربخشی آموزش مدیریت والدینی بر بهبود هیجان‌های منفی و رفتارهای مخرب دانش‌آموزان دختر پایه سوم بود.
روش بررسی: روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران و فرزندان دختر مشغول به تحصیل در پایه سوم ابتدایی و دارای مشکلات رفتاری در سال تحصیلی 1400-1399 در شهر تبریز بود که تعداد 40 نفر از دانش‌آموزان واجد شرایط و داوطلب (2 گروه 20 نفره) به عنوان نمونه پژوهشی به شیوه نمونه‌گیری در دسترس وارد مطالعه شده و به روش تصادفی ساده در یک گروه مداخله‌ای آموزش مدیریت والدینی و یک گروه گواه تقسیم شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه هیجان‌های تحصیلی (پکران و همکاران، 2002) و مقیاس مشاهده‌ی معلم از رفتار انطباقی در کلاس(کریستین و همکاران، 2009) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و با بهره‌گیری از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه ۲۲ مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفتند. سطح معناداری برای همه آزمون‌ها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مدیریت والدینی در مرحله پس آزمون به طور معناداری باعث بهبود هیجان‌های منفی(۰٫۰۰۱>p) و رفتارهای مخرب(۰٫۰۰۱>p) دانش‌آموزان گروه آزمایشی نسبت به گروه گواه بود.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش نتیجه گرفته می‌شود که آموزش مدیریت والدینی در کاهش هیجان‌های منفی و رفتارهای مخرب دانش‌آموزان اثربخش بود و می توان از برنامه آموزش خانواده به عنوان یک برنامه آموزشی مناسب در کاهش مشکلات رفتاری و هیجانی کودکان استفاده کرد.
روش بررسی: روش پژوهش، نیمه‌آزمایشی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری شامل تمامی مادران و فرزندان دختر مشغول به تحصیل در پایه سوم ابتدایی و دارای مشکلات رفتاری در سال تحصیلی 1400-1399 در شهر تبریز بود که تعداد 40 نفر از دانش‌آموزان واجد شرایط و داوطلب (2 گروه 20 نفره) به عنوان نمونه پژوهشی به شیوه نمونه‌گیری در دسترس وارد مطالعه شده و به روش تصادفی ساده در یک گروه مداخله‌ای آموزش مدیریت والدینی و یک گروه گواه تقسیم شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه هیجان‌های تحصیلی (پکران و همکاران، 2002) و مقیاس مشاهده‌ی معلم از رفتار انطباقی در کلاس(کریستین و همکاران، 2009) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و با بهره‌گیری از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه ۲۲ مورد تجزیه‌و‌تحلیل قرار گرفتند. سطح معناداری برای همه آزمون‌ها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مدیریت والدینی در مرحله پس آزمون به طور معناداری باعث بهبود هیجان‌های منفی(۰٫۰۰۱>p) و رفتارهای مخرب(۰٫۰۰۱>p) دانش‌آموزان گروه آزمایشی نسبت به گروه گواه بود.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش نتیجه گرفته می‌شود که آموزش مدیریت والدینی در کاهش هیجان‌های منفی و رفتارهای مخرب دانش‌آموزان اثربخش بود و می توان از برنامه آموزش خانواده به عنوان یک برنامه آموزشی مناسب در کاهش مشکلات رفتاری و هیجانی کودکان استفاده کرد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
