چکیده
زمینه وهدف: موسیقی با تأثیرگذاری بر لُب گیجگاهی و آهیانهای افراد، میتواند حافظه و حواس انسان را تحتتأثیر قرار دهد. هدف این پژوهش تعیین اثربخشی کاربرد موسیقی مبتنیبر روش دالکروز و ارف بر بهبود عملکرد خواندن دانشآموزان دچار اختلال خواندن بود.
روشبررسی: این پژوهش از نوع کاربردی و آزمایشی بود. جامعهٔ آماری این پژوهش را همهٔ دانشآموزان پایهٔ اول و دوم دارای اختلال خواندن تحتدرمان مراکز اختلال یادگیری سطح شهر مشهد، در سال تحصیلی ۹۴-۱۳۹۳ تشکیل دادند. با روش نمونهگیری دردسترس، تعداد ۲۴ نفر بهعنوان نمونه انتخاب شده و در دو گروه کنترل و آزمایش (۱۲ نفر) بهصورت تصادفی قرار گرفتند. گروه آزمایش بهمدت ۲۲ جلسهٔ ۳۰تا۴۵دقیقهای از تمرینات موسیقی مبتنیبر رویکرد دالکروز و ارف استفاده کرد. ابزار بهکاررفته شامل پرسشنامهٔ اطلاعات فردی و آزمون خواندن (نما) بود. آزمون خواندن با ۱۰خردهآزمون، برای سنجش ابعاد مختلف خواندن بهکار گرفته شد. این آزمون را کرمی و نوری و مرادی تنظیم کردهاند؛ همچنین برای مقایسهٔ میانگین نمرات گروههای آزمایش و کنترل در قبل و بعداز مداخله، از آزمون معناداری تفاوت پسآزمون با منظورکردن نمرات پیشآزمون بهعنوان متغیر کمکی، استفاده شد.
یافتهها: باتوجه به میانگین (۲۹٫۹۴) و انحراف استاندارد (۲۳٫۳۵) گروه آزمایش، در عملکرد خواندن دانشآموزانی که با کاربرد موسیقی مبتنیبر رویکرد دالکروز و ارف کار کردند، برتری معنادار مشاهده میشود (۰٫۰۰۴=p و ۰٬۱۰٫۶۵=F)؛ بدینمعنا که کاربرد موسیقی بر عملکرد خواندن دانشآموزان دچار اختلال خواندن تأثیر معناداری دارد.
نتیجهگیری: از یافتههای این پژوهش نتیجه گرفته میشودکه میتوان از کاربرد موسیقی مبتنیبر روش دالکروز و ارف درجهت بهبود عملکرد خواندن دانشآموزان با اختلال خواندن استفاده کرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |