چکیده
زمینه وهدف: عواملی مثل جنسیت، مقطع تدریس و مشخصات دانشآموزان، میتوانند خطر ابتلا به مشکلات صوتی را تشدید کنند. این مطالعه بااستفاده از پرسشنامهٔ «شاخص معلولیت صوتی»، مشکلات صوتی معلمان زن مقطع ابتدایی را در مدارس استثنایی و مدارس عادی، با هم مقایسه کرد.
روشبررسی: در این پژوهش مقطعی، تعداد ۸۸ نفر از معلمان زن مقطع ابتدایی شهر اهواز، با طیف سنی ۲۶تا۴۰ سال، شامل ۴۴ نفر از مدارس استثنایی و ۴۴ نفر از مدارس عادی شرکت کردند. نمونهها با روش نمونهگیری دردسترس انتخاب و ازنظر سوابق تدریس با هم منطبق شدند. شرکتکنندگان پرسشنامهٔ شاخص معلولیت صوتی را تکمیل کردند و بهعلت توزیع غیرنرمال دادهها، نمرات پرسشنامهٔ دو گروه بااستفاده از آزمونهای منویتنی و کایدو با هم مقایسه شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که بین دو گروه در زیرآزمون جسمی (۰٫۰۱۰=p) و امتیاز کلی پرسشنامه (۰٫۰۱۱=p) و فراوانی امتیاز بیشتر از ۱۴٫۵(۰٫۰۴۰=p)، تفاوت معنادار بود و معلمان زن مقطع ابتدایی در مدارس استثنایی (۲٫۳۳۳ =OR)، بیش از دو برابر معلمان مدارس عادی، در خطر ابتلا به مشکلات صوتی بودند.
نتیجهگیری: طبق نتایج مطالعهٔ حاضر، سلامت صوتی معلمان زن مدارس استثنایی مقطع ابتدایی، درمقایسه با همکارانشان در مدارس عادی، درمعرض خطر بیشتری است؛ لذا برگزاری کلاسهای آموزشی متخصصان، بهمنظور افزایش آگاهی و آموزش تکنیکهای پیشگیرانه از مشکلات صوتی، برای این گروه از معلمان، در اولویت قرار دارد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |