زمینه و هدف: بسیاری از عوامل تهدیدکنندۀ سلامت و رفتارهای پرخطر از سن نوجوانی شروع میشود. اختلال اضطراب اجتماعی یکی از رایجترین بیماریهای روانشناختی است که از خصوصیات عمدهٔ آن میتوان به ترس افراطی و پایدار و اجتناب از موقعیتهای اجتماعی و همچنین ترس از ارزیابی منفی اشاره کرد. مهارتهای اجتماعی، محور اصلی رشد اجتماعی، شکلگیری روابط اجتماعی، سازگاری اجتماعی و حتی سلامت روان فرد است که در نوجوانان مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی در مقایسه با همسالانشان ضعیفتر است. از سویی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) بهعنوان یکی از الگوهای درمانی بسطیافتۀ اخیر، در کاهش نشانههای اضطرابی بسیاری از اختلالات اضطرابی مؤثر است. پژوهش حاضر با هدف مقایسۀ میزان اثربخشی آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد و مهارتهای اجتماعی بر کاهش نشانههای اضطراب اجتماعی نوجوانان انجام شد.
روشبررسی: مطالعۀ حاضر از نوع شبهآزمایشی و پیشآزمون-پسآزمون همراه با گروه کنترل بوده و جامعۀ آماری پژوهش شامل همۀ نوجوانان دختر مشغول به تحصیل در سال ۱۳۹۴ شهرستان نوشهر بود. بدینمنظور ۷۵ نفر از نوجوانانی که تشخیص اضطراب اجتماعی داشتند، انتخاب شدند و بهصورت تصادفی به دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل (۲۵ نفر در گروه آموزش مهارتهای اجتماعی، ۲۵ نفر در گروه آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد و ۲۵ نفر در گروه کنترل) تقسیم شدند. آموزش به مدت ۱۰ جلسه بر روی گروههای آزمایش انجام شد و گروه کنترل هیچ آموزشی دریافت نکرد. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ هراس اجتماعی «کانور» بود و همۀ آزمودنیها در گروههای آزمایش و کنترل در ابتدای جلسهها، انتهای آن و سه ماه پس از اتمام آموزش (مرحلۀ پیگیری) به سؤالهای آن پاسخ دادند. بهمنظور تجزیهوتحلیل یافتهها در این پژوهش، از شاخصهای آمار توصیفی مانند میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل آزمون تحلیل واریانس برای اندازهگیری مکرر و آزمونهای تعقیبی با نرمافزار SPSS نسخۀ ۲۲ استفاده شد.
یافتهها: نتایج تحلیل واریانس برای اندازهگیریهای مکرر نشان داد که تفاوت میانگین گروههای آزمایش (آموزش مبتنی بر پذیرش، تعهد و مهارتهای اجتماعی) با گروه کنترل معنادار است (۰٫۰۰۱>p). همچنین، نتایج آزمونهای تعقیبی نشان داد که بین سه گروه آزمایش مهارتهای اجتماعی، پذیرش و تعهد و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (۰٫۰۰۱>p). اما بین گروههای آزمایش آموزش مهارتهای اجتماعی و آموزش پذیرش و تعهد تفاوت معناداری وجود نداشت.
نتیجهگیری: آموزش مهارتهای اجتماعی و آموزش مبتنی بر پذیرش و تعهد بر کاهش علائم اضطراب اجتماعی نوجوانان مؤثر است؛ بنابراین، میتوان از هر دو شیوه برای افزایش عملکرد فردی، خانوادگی، اجتماعی و پیشرفت تحصیلی نوجوانان مضطرب اجتماعی بهره برد. این توانایی به نوجوانان انتقال مییابد تا بدون ترس از قضاوت دیگران در موقعیتهای اجتماعی قرار بگیرند و با تکیه بر توانمندیهای خود در مسیر پیشرفت قدم بگذارند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |