هدف: کودکان باناتوانی هوشی، درزمینهٔ رشد حرکتی دچار مشکل هستند؛ ازاینرو هدف از تحقیق حاضر بررسی تأثیر برنامههای حرکتی منتخب و اسپارک بر مهارتهای جابهجایی این کودکان و نیز مقایسهٔ تأثیر این برنامهها بر مهارتهای جابهجایی است.
روشبررسی: در این مطالعهٔ نیمهتجربی، از بین ۵۸ دانشآموز پسر باناتوانی هوشی آموزشپذیر که زیرنظر مدارس استثنایی شهرستان خرمآباد مشغول به تحصیل بودند، تعداد ۲۴ کودک با دامنهٔ سنی بین ۷تا۱۲سال بهصورت هدفمند انتخاب شده و بهطور تصادفی در سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل) قرار گرفتند. گروههای آزمایش بهمدت دههفته و هر هفته پنج جلسه به اجرای برنامههای تمرینی منتخب و اسپارک پرداختند. ابزار اندازهگیری، پرسشنامهٔ ویژگیهای فردی و آزمون مهارتهای بنیادی (TGMD-2) بود. برای آزمون فرضها از تحلیل کوواریانس استفاده شد.
یافتهها: نتایج نشان داد دو گروه برنامهٔ تمرینی منتخب و برنامهٔ حرکتی اسپارک در مهارتهای جابهجایی درمقایسه با گروه کنترل عملکرد بهتری داشتند (۰٫۰۰۱>p) و تفاوت بین دو گروه آزمایش با یکدیگر معنادار نبود.
نتیجهگیری: برنامههای تمرینی منتخب و اسپارک، میتوانند موجب بهبود مهارتهای حرکتی کودکان کمتوان ذهنی شوند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |