مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

هدف: اختلال اضطراب فراگیر اختلالی جدی، شایع و ناتوان‌کننده است که منجر به پریشانی و اختلال بسیاری در کارکرد افراد می‌شود و هزینهٔ زیادی به جامعه تحمیل می‌کند. مکانیسم‌ها و عوامل متعددی در ایجاد و تداوم آن دخیل‌اند. ازاین‌رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مقابله‌های معنوی و نشانه‌های اختلال اضطراب فراگیر در بین دانشجویان انجام گردید.
روش‌بررسی: پژوهش حاضر مطالعه‌ای توصیفی- همبستگی بود. نمونهٔ بررسی شامل ۷۰۰‌نفر از دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه‌های دولتی وابسته به وزارت علوم در شهر تهران در سال ۱۳۹۵ بودند که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. برای بررسی متغیرهای پژوهش از پرسشنامه‌های مقابلهٔ معنوی (خارژنیسکا، ۲۰۱۵)، نگرانی ایالت پنسیلوانیا (مه‌یر و همکاران، ۱۹۹۰) و مقیاس کوتاه اختلال اضطراب فراگیر (اسپیتزر و همکاران، ۲۰۰۶) استفاده گردید. داده‌های پژوهش حاضر به کمک نرم‌افزارهای آماری SPSSنسخهٔ ۲۴ و لیزرل و با استفاده از شاخص‌های آمار توصیفی، همبستگی پیرسون و مدل‌یابی معادلات ساختاری تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که بین مقابله‌های معنوی و همچنین خرده‌مقیاس‌های مثبت و منفی مقابلهٔ معنوی با نشانه‌های اختلال اضطراب فراگیر و نگرانی (به‌استثنای مقابلهٔ اجتماعی مثبت) رابطهٔ معناداری وجود دارد (۰٫۰۱>p). همچنین، مقابله‌های معنوی مثبت و منفی پیش‌بینی‌کنندهٔ نشانه‌های این اختلال هستند (۰٫۰۱>p). به‌علاوه، مدل مربوط به رابطهٔ بین مقابله‌های معنوی و نشانه‌های اختلال اضطراب فراگیر، برازش قابل قبولی با داده‌ها دارد.
نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر بر اهمیت مقابله‌های معنوی در تجربهٔ نشانه‌های اختلال اضطراب فراگیر تأکید دارد. همچنین، این یافته‌ها بیانگر اهمیت ترکیب عوامل معنوی در طراحی بسته‌های آموزشی یا مداخله‌های درمانی برای اختلال اضطراب فراگیر است.