زمینه و هدف: تنظیم هیجان نقش مهمی در سازگاری با وقایع تنیدگیزا در زندگی ایفا میکند. همچنین یکی از نیازهای دوران نوجوانی ابراز وجود است. پژوهش حاضر با هدف مقایسهٔ راهبردهای تنظیم هیجان و ابراز وجود در دانشآموزان پسر با و بدون ناتوانی ویژهٔ یادگیری شهر خرمآباد انجام شد.
روشبررسی: این پژوهش زمینهیابی از نوع علیمقایسهای بود. جامعهٔ آماری را تمامی دانشآموزان پسر ۱۲تا۱۶ سال مقطع متوسطهٔ شهر خرمآباد، در سال تحصیلی ۹۶-۱۳۹۵ تشکیل دادند. از میان جامعهٔ آماری، ۳۰ دانشآموز پسر با ناتوانی ویژهٔ یادگیری بهروش نمونهگیری هدفمند و ۳۰ دانشآموز عادی پسر بهشیوهٔ نمونهگیری خوشهای تکمرحلهای انتخاب شدند. بهمنظور جمعآوری دادهها از فهرست وارسی تشخیصی اختلال ویژهٔ یادگیری و پرسشنامهٔ راهبردهای تنظیم هیجان گارنفسکی و مقیاس ابراز وجود گمبریل و ریچی استفاده شد. برای تجزیهوتحلیل دادهها نیز، آزمون تیمستقل بهکار رفت.
یافتهها: نتایج نشان داد بین دو گروه از دانشآموزان در راهبردهای تنظیم هیجان و ابراز وجود تفاوت معناداری وجود دارد (۰٫۰۰۱>p) و در گروه دانشآموزان دارای اختلال یادگیری، کمتر از دانشآموزان عادی است.
نتیجهگیری: باتوجه به نقش راهبردهای تنظیم هیجان و ابراز وجود در سازگاری روانی و اجتماعی و نیز ضعف دانشآموزان با ناتوانی یادگیری در تنظیم هیجان و ابراز وجود، پیشنهاد میشود روانشناسان و مشاوران بالینی مدارس آموزشهایی را در جهت تقویت متغیرهای مذکور اعمال کنند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |