مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

 
زمینه و هدف: تالاسمی می‌تواند آثار نامطلوب زیادی بر فرد بیمار، خانواده و جامعه وارد کند. بنابراین بررسی راهکاری برای بهبود کیفیت زندگی این بیماران ضروری است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامۀ فرزندپروری مثبت بر کاهش اضطراب و پرخاشگری کودکان مبتلا به تالاسمی با توجه به گواه دارویی در شهر شیراز انجام شد.
روش‌بررسی: طرح پژوهش از جمله طرح‌های نیمه‌آزمایشی با گروه آزمایش و گروه گواه بود و به‌صورت پیش‌آزمون، مداخله و پس‌آزمون ارزیابی شد. جامعۀ آماری شامل همۀ کودکان محدودۀ سنی هشت تا پانزده‌سالۀ دارای تالاسمی بود که در سال ۱۳۹۶–۱۳۹۵ به بیمارستان دستغیب شیراز مراجعه کردند. نمونۀ آماری را ۳۲ کودک تشکیل دادند که به‌شکل تصادفی به دو گروه آزمایش (۱۶=n) و گروه گواه (۱۶=n) تخصیص یافتند. برای اندازه‌گیری متغیرهای مدنظر یعنی اضطراب، از آزمون غربالگری اختلالات هیجـانی مـرتبط بـا اضـطراب دورۀ کـــودکی، پرسش‌نامۀ اســکارد (۱۹۹۷) و برای اندازه‌گیری پرخاشگری از پرسش‌نامۀ خشم نلسون (۲۰۰۰) استفاده شد. به‌منظور اجرای طرح تحقیق، والدین گروه آزمایش تحت هشت جلسه برنامۀ فرزندپروری مثبت (هر هفته یک جلسه) قرار گرفتند. در انتهای جلسات از آزمودنی‌ها پس‌آزمون گرفته شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون t مستقل و t وابسته و تحلیل کوواریانس استفاده شد و از نرم‌افزار SPSS نسخۀ ۲۲ کمک گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد هشت جلسه برنامۀ فرزندپروری مثبت موجب کاهش اضطراب کودکان (۰٫۰۰۱≥p) و کاهش پرخاشگری کودکان (۰٫۰۰۱≥p) مبتلا به تالاسمی شد.
نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج پژوهش می‌توان از برنامۀ فرزندپروری مثبت به‌عنوان یک روش درمانی مؤثر برای درمان اضطراب و پرخاشگری کودکان مبتلا به تالاسمی استفاده کرد.