جلد 8 - شماره سال ۱۳۹۷
جلد (8): 112 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Abdi H, Ghasemi A, Arab Ameri E, Ghazalian F. Endurance Training along with Methylphenidate Consumption on Purkinje Cells in Rats with Attention Deficit Hyperactivity Disorder. MEJDS 2018; 8 :112-112
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-983-fa.html
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-983-fa.html
عبدی حسن، قاسمی عبدالله، عرب عامری الهه، غزالیان فرشاد. اثر تمرینات استقامتی و مصرف متیل‌فنیدیت بر سلول‌های پورکینژ موش‌های صحرایی مبتلا به اختلال کم‌توجهی/بیش‌فعالی. مجله مطالعات ناتوانی. 1397; 8 () :112-112
حسن عبدی1 
، عبدالله قاسمی*1 ، الهه عرب عامری2 ، فرشاد غزالیان1
، عبدالله قاسمی*1 ، الهه عرب عامری2 ، فرشاد غزالیان1
1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات
2- دانشگاه تهران
2- دانشگاه تهران
چکیده: (2299 مشاهده)
زمینه و هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر تمرینات استقامتی و مصرف متیل‌فنیدیت بر سلول‌های پورکینژ موش‌های صحرایی مبتلا به اختلال کم‌توجهی/بیش‌فعالی (AD/HD) بود.
روش‌بررسی: روش تحقیق از نوع تجربی بود. آزمودنی‌ها را در ابتدا ۴۰ سر موش صحرایی نژاد ویستار با دامنهٔ سنی ۴تا۶ هفته تشکیل دادند که به دو گروه کنترل هفت سر و گروه تزریق L-NAME ۳۳ سر به‌طور تصادفی ساده تقسیم شدند. گروه تزریق L-NAME در سن ۸تا۱۲هفتگی با میانگین و انحراف استاندارد وزنی ۸٫۳۷۹±۱۸۱٫۷۰ گرم، در یک‌گروه پنج‌تایی نمونه‌برداری خونی و چهار گروه هفت‌تایی شامل گروه AD/HD، گروه AD/HD+ تمرین استقامتی، گروه AD/HD+ مصرف متیل‌فنیدیت و گروه AD/HD+ تمرین استقامتی+ مصرف متیل‌فنیدیت بودند. از آزمون Open Field جهت تشخیص بیش‌فعالی و از تردمیل پنج‌بانده جهت تمرینات استقامتی استفاده شد. موش‌های صحرایی پنج روز در هفته و روزی ۳۰ دقیقه، برای مدت ۲۸ روز به تمرین دویدن پرداختند. آزمون‌های کلوموگروف‌‌اسمیرنوف و تی‌همبسته و واریانس یک‌طرفه جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها به‌کار گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بین تعداد سلول‌های پورکینژ گروه کنترل درمقایسه با دیگر گروه‌ها (AD/HD بدون تمرین و بدون مصرف متیل‌فنیدیت، AD/HD+ تمرین استقامتی، AD/HD+ مصرف متیل‌فنیدیت، AD/HD+ مصرف متیل‌فنیدیت+ تمرین استقامتی) تفاوت معنا‌داری وجود داشت (۰٫۰۰۱≥p). همچنین بین تعداد سلول‌های پورکینژ گروه AD/HD بدون تمرین استقامتی و بدون مصرف متیل‌فنیدیت درمقایسه با دیگر گروه‌ها (کنترل، AD/HD+ تمرین استقامتی، AD/HD+ مصرف متیل‌فنیدیت، AD/HD+ مصرف متیل‌فنیدیت+ تمرین استقامتی) تفاوت معنا‌داری مشاهده شد (۰٫۰۰۱≥p)؛ اما بین تعداد سلول‌های پورکینژ گروه+AD/HD تمرینات استقامتی با گروه+AD/HD مصرف متیل‌فنیدیت و همچنین با گروه+AD/HD مصرف متیل‌فنیدیت+ تمرینات استقامتی تفاوت معنا‌داری یافت نشد.
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد ۳۰ دقیقه تمرینات استقامتی در روز می‌تواند جایگزین مصرف داروی متیل‌فنیدیت در ارتباط با تغییرات سلول‌های پورکینژ مخچه برای الگوی حیوانی AD/HD باشد.
روش‌بررسی: روش تحقیق از نوع تجربی بود. آزمودنی‌ها را در ابتدا ۴۰ سر موش صحرایی نژاد ویستار با دامنهٔ سنی ۴تا۶ هفته تشکیل دادند که به دو گروه کنترل هفت سر و گروه تزریق L-NAME ۳۳ سر به‌طور تصادفی ساده تقسیم شدند. گروه تزریق L-NAME در سن ۸تا۱۲هفتگی با میانگین و انحراف استاندارد وزنی ۸٫۳۷۹±۱۸۱٫۷۰ گرم، در یک‌گروه پنج‌تایی نمونه‌برداری خونی و چهار گروه هفت‌تایی شامل گروه AD/HD، گروه AD/HD+ تمرین استقامتی، گروه AD/HD+ مصرف متیل‌فنیدیت و گروه AD/HD+ تمرین استقامتی+ مصرف متیل‌فنیدیت بودند. از آزمون Open Field جهت تشخیص بیش‌فعالی و از تردمیل پنج‌بانده جهت تمرینات استقامتی استفاده شد. موش‌های صحرایی پنج روز در هفته و روزی ۳۰ دقیقه، برای مدت ۲۸ روز به تمرین دویدن پرداختند. آزمون‌های کلوموگروف‌‌اسمیرنوف و تی‌همبسته و واریانس یک‌طرفه جهت تجزیه‌وتحلیل داده‌ها به‌کار گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد بین تعداد سلول‌های پورکینژ گروه کنترل درمقایسه با دیگر گروه‌ها (AD/HD بدون تمرین و بدون مصرف متیل‌فنیدیت، AD/HD+ تمرین استقامتی، AD/HD+ مصرف متیل‌فنیدیت، AD/HD+ مصرف متیل‌فنیدیت+ تمرین استقامتی) تفاوت معنا‌داری وجود داشت (۰٫۰۰۱≥p). همچنین بین تعداد سلول‌های پورکینژ گروه AD/HD بدون تمرین استقامتی و بدون مصرف متیل‌فنیدیت درمقایسه با دیگر گروه‌ها (کنترل، AD/HD+ تمرین استقامتی، AD/HD+ مصرف متیل‌فنیدیت، AD/HD+ مصرف متیل‌فنیدیت+ تمرین استقامتی) تفاوت معنا‌داری مشاهده شد (۰٫۰۰۱≥p)؛ اما بین تعداد سلول‌های پورکینژ گروه+AD/HD تمرینات استقامتی با گروه+AD/HD مصرف متیل‌فنیدیت و همچنین با گروه+AD/HD مصرف متیل‌فنیدیت+ تمرینات استقامتی تفاوت معنا‌داری یافت نشد.
نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد ۳۰ دقیقه تمرینات استقامتی در روز می‌تواند جایگزین مصرف داروی متیل‌فنیدیت در ارتباط با تغییرات سلول‌های پورکینژ مخچه برای الگوی حیوانی AD/HD باشد.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
