زمینه و هدف: شغل معلمان جزو مشاغل چالشبرانگیز و پراسترس است و به همین دلیل معلمان با اختلالات شایع روانشناختی و افسردگی و اضطراب روبهرو میشوند؛ ازاینرو پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنیبر شفقت بر افسردگی و اضطراب معلمان شهرستان دزفول انجام گرفت.
روشبررسی: این پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با گروه گواه بود. نمونهٔ پژوهش را ۳۰ نفر از معلمان مقطع ابتدایی شهرستان دزفول در سال ۱۳۹۷ تشکیل دادند که بهروش نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند و بهصورت تصادفی در گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفتند (هر گروه ۱۵ نفر). صرفاً برای گروه آزمایش هشت جلسهٔ ۱۲۰دقیقهای درمان مبتنیبر شفقت براساس راهنمای درمانی گرمر و نف (۲۰۱۳) انجام پذیرفت. ابزارهای استفادهشده در پیشآمون و پسآزمون برای هر دو گروه، پرسشنامهٔ افسردگی بک-ویرایش دوم (بک و همکاران، ۱۹۹۶) برای سنجش سطح افسردگی و پرسشنامهٔ اضطراب بک (بک و استیر، ۱۹۹۰) برای سنجش میزان اضطراب بود. برای تجزیهوتحلیل دادهها تحلیل کوواریانس تکمتغیره و چندمتغیره بهکار رفت. سطح معناداری آزمونهای آماری ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافتهها: نتایج نشان داد که با کنترل پیشآزمون، بین گروه آزمایش و گروه گواه در پسآزمون از لحاظ افسردگی و اضطراب تفاوت معناداری وجود داشت (۰٫۰۰۱>p). همچنین مقادیر مجذور اتا نشان داد که ۰٫۷۸۳ از تغییرات افسردگی و ۰٫۸۰۱ از تغییرات اضطراب ازطریق متغیر مستقل (درمان مبتنیبر شفقت) قابل تبیین بود.
نتیجهگیری: بنابر نتایج این پژوهش، به درمانگران در حیطۀ کار با معلمان دارای افسردگی و اضطراب توصیه میشود از درمان مبتنیبر شفقت بهمنظور کاهش افسردگی و اضطراب آنان استفاده کنند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |