مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: اختلال بیش‌فعالی- کم‌توجهی در بزرگسالان به عنوان یک اختلال مهم، روز به روز بیشتر شناخته می‌شود. پژوهش حاضر با هدف مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه و بدرفتاری‌های دوران کودکی در بزرگسالان با و بدون اختلال بیش فعالی کمبود توجه انجام شد.
روش بررسی: طی یک طرح توصیفی تحلیلی از نوع علّی– مقایسه‌ای یک گروه 30 نفری از کلیه مراجعه‌کنندگان به مراکز مشاوره و روان درمانی شهر تبریز در نیمه دوم سال 1397 که با تشخیص روان پزشک مبتلا به اختلال بیش فعالی کمبود توجه بودند به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گروه عادی همتاسازی شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه خود گزارشی کودک آزاری (CASRS) و فرم کوتاه پرسشنامه طرح‌واره یانگ (SF-YSQ) بود. داده‏های پژوهش با استفاده از تحلیل واریانس چندمتغیره در سطح معناداری 05/0 با نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
 یافته‌ها: نتایج نشان داد، طرحواره‌های خودگردانی و عملکرد مختل (001/0P<)، بریدگی و طرد (001/0P<)، محدودیت‌های مختل (001/0P<) و دیگر جهت مندی (001/0P<) در بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی کمبود توجه به‌طور معناداری بالاتر از بزرگسالان عادی بود؛ اما دو گروه از نظر گوش‌به‌زنگی و بازداری تفاوت معنادار نداشتند. همچنین نتایج نشان داد، بدرفتاری جسمی (003/0P=)، بدرفتاری عاطفی (001/0P<) و غفلت (007/0P=) در بزرگسالان مبتلا به اختلال بیش فعالی کمبود توجه به‌طور معناداری بالاتر از بزرگسالان عادی بود؛ اما دو گروه از نظر بدرفتاری جنسی تفاوت معنادار نداشتند.
نتیجه گیری: بزرگسالان با اختلال بیش فعالی کمبود توجه بیشتر از افراد بدون اختلال در دوران کودکی مورد بدرفتاری‌های جسمی، عاطفی و غفلت قرار گرفته اند و دارای سطوح بالاتری از طرحواره‌های ناسازگار اولیه می‌باشند.
 

واژه‌های کلیدی: طرحواره های ناسازگار اولیه، بدرفتاری های دوران کودکی، بزرگسالان، اختلال بیش فعالی کمبود توجه

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---