زمینه و هدف: باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی از عوامل تأثیرگذار بر عملکرد و پیشرفت تحصیلی دانشآموزان است. هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی خودهیپنوتیزمی بر باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در دانشآموزان پایۀ دوازدهم بود.
روشبررسی: پژوهش حاضر بهروش نیمهآزمایشی و بهصورت پیشآزمونـپسآزمون با گروه گواه و گمارش تصادفی انجام گرفت. جامعۀ آماری پژوهش شامل دانشآموزان پایۀ دوازدهم شهر تهران در سال ۱۳۹۷ بود. افراد نمونه در ابتدا بهشیوۀ نمونهگیری دردسترس انتخاب شدند. سپس بعد از تکمیل پرسشنامۀ راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (پینتریچ و دیگروت، ۱۹۹۰) و کسب حد نصاب لازم برای ورود به تحقیق (کسب نمرۀ کمتر از ۴۰) با استفاده از انتساب تصادفی، در دو گروه آزمایش و گواه (۲۵ نفر برای هر گروه) گمارده شدند. از پرسشنامۀ راهبردهای انگیزشی برای یادگیری (پینتریچ و دیگروت، ۱۹۹۰) برای جمعآوری دادهها در پیشآزمون و پسآزمون استفاده شد. گروه آزمایش طی ده جلسه درمعرض برنامۀ آموزشی خودهیپنوتیزم بهشیوۀ گروهی براساس بستۀ آموزشی اولنس و همکاران (۱۹۸۷) قرار گرفت؛ اما گروه گواه مداخلهای دریافت نکرد. تجزیهوتحلیل دادههای حاصل با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس و نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۴ صورت گرفت. سطح معناداری آزمونها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافتهها: نتایج نشان داد، با کنترل اثرات پیشآزمون، درمان خودهیپنوتیزم بر افزایش باورهای انگیزشی و افزایش راهبردهای یادگیری خودتنظیمی مؤثر بود (۰٫۰۰۱>p). ضریب تأثیر باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی بهترتیب ۰٫۶۶ و ۰٫۷۸ بهدست آمد.
نتیجهگیری: براساس یافتههای این پژوهش میتوان گفت، خودهیپنوتیزمی باعث تقویت باورهای انگیزشی و راهبردهای یادگیری خودتنظیمی در دانشآموزان پایۀ دوازدهم میشود؛ بنابراین انجام مداخلات براساس این آموزش میتواند در ارتقای عملکرد و پیشرفت تحصیلی مفید باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |