چکیده
زمینه و هدف: خودزنی از معضلات بسیار بزرگی بهشمار میرود که جوامع امروز با آن مواجهاند و نوجوانان زیادی را درگیر کرده است. هدف پژوهش حاضر، پیشبینی رفتار خودزنی براساس احساس نیرومندی خود و الگوهای بالینی شخصیت در نوجوانان دارای اختلال خودزنی بود.
روشبررسی: روش پژوهش حاضر باتوجه به ماهیت موضوع و اهداف مدنظر، تحلیلیهمبستگی بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی نوجوانان شهر یزد در سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند. نمونهگیری بهصورت دردسترس انجام شد و روی صد نفر از نوجوانان، مطالعه صورت گرفت. نوجوانان به سؤالات سیاههٔ خودگزارشی خودزنی (کلونسکی و گلن، ۲۰۰۹) و پرسشنامۀ روانی-اجتماعی نیرومندی ایگو (من) (مارکستروم و همکاران، ۱۹۹۷) و پرسشنامۀ چندمحوری بالینی میلون-نسخۀ سوم (میلون، ۱۹۹۴) پاسخ دادند. دادهها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه در نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۴ تحلیل شد. سطح معناداری آزمونها ۰٫۰۵ بود.
یافتهها: احساس نیرومندی خود قادر به پیشبینی رفتار خودزنی بود (۰٫۰۰۲=p، ۰٫۲۲۶=β)؛ همچنین شخصیتهای اسکیزوئید (۰٫۰۰۱=p، ۰٫۳۱۰=β)، اجتنابی (۰٫۰۱۱=p، ۰٫۶۵۵=β)، افسرده (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۵۷۲=β)، وابسته (۰٫۰۳۱=p، ۰٫۱۵۴=β)، نمایشی (۰٫۰۴۲=p، ۰٫۴۲۶=β)، خودشیفته (۰٫۰۲۲=p، ۰٫۶۱۴=β)، ضداجتماعی (۰٫۰۰۲=p، ۰٫۴۳۱=β)، منفیگرا (۰٫۰۱۰=p، ۰٫۴۲۳=β)، دیگرآزار (۰٫۰۰۵=p، ۰٫۲۱۸=β)، خودآزار (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۶۴۸=β)، وسواسی (۰٫۰۳۸=p، ۰٫۱۲۹=β)، پارانوئید (۰٫۰۲۴=p، ۰٫۴۰۸=β) و مرزی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۵۱۹=β) قادر به پیشبینی رفتار خودزنی در نوجوانان بودند.
نتیجهگیری: باتوجه به یافتههای پژوهش مبنیبر نقش پیشبینیکنندگی الگوهای بالینی شخصیت و احساس نیرومندی خود در رفتار خودزنی نوجوانان، توجه به این موضوعات به متخصصان در این زمینه بهمنظور پیشگیری و درمان مشکل مذکور توصیه میشود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |