BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-3273-fa.html
2- استادیار، گروه روانشناسی و علوم تربیتی، دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان، کرمان، ایران
چکیده
زمینه و هدف: اهمال‌کاری تحصیلی از عوامل مختلفی ازجمله وابستگی به فضای مجازی و کارکردهای اجرایی و مدیریت زمان نشئت می‌گیرد؛ ازاین‌رو پژوهش حاضر باهدف مدل‌سازی معادلات ساختاری اهمال‌کاری تحصیلی براساس وابستگی به فضای مجازی و کارکردهای اجرایی با میانجیگری مدیریت زمان در دانش‌آموزان دختر متوسطهٔ اول انجام شد.
روش‌بررسی: روش پژوهش تحلیلی‌همبستگی مبتنی‌بر روش مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعهٔ آماری را دانش‌آموزان دختر متوسطهٔ اول شهر کرمان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۲ تشکیل دادند. ازاین‌بین ۳۸۴ نفر با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها، آزمون اعتیاد به اینترنت (ویدیانتو و مک‌موران، ۲۰۰۴)، پرسش‌نامهٔ درجه‌بندی رفتاری کارکردهای اجرایی (بریف) (جیویا و همکاران، ۲۰۰۰)، پرسش‌نامهٔ مدیریت زمان (ترومن و هارتلی، ۱۹۹۵) و پرسش‌نامهٔ اهمال‌کاری تحصیلی (سولومون و راث‌بلوم، ۱۹۸۴) به‌کار رفت. داده‌ها در سطح معناداری ۰٫۰۵ با استفاده از مدل‌سازی معادلات ساختاری، در نرم‌افزارهای SSPS نسخهٔ ۲۵ و AMOS نسخهٔ ۲۴ تحلیل شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، اثرات مستقیم وابستگی به فضای مجازی بر مدیریت زمان (۰٫۰۰۱>p و ۰٫۷۶-=β)، کارکردهای اجرایی بر مدیریت زمان (۰٫۰۱۲=p و ۰٫۲۴=β)، وابستگی به فضای مجازی بر اهمال‌کاری تحصیلی (۰٫۰۰۱>p و ۰٫۶۹=β)، کارکردهای اجرایی بر اهمال‌کاری تحصیلی (۰٫۰۰۱>p و ۰٫۴۶-=β) و مدیریت زمان بر اهمال‌کاری تحصیلی (۰٫۰۰۱>p و ۰٫۵۶-=β) معنادار بود؛ ازطرفی مدیریت زمان در رابطهٔ بین وابستگی به فضای مجازی (۰٫۰۰۱>p و ۰٫۳۸۱=β) و کارکردهای اجرایی (۰٫۰۰۱>p و ۰٫۲۴=β) با اهمال‌کاری تحصیلی دانش‌آموزان، نقش میانجی داشت؛ همچنین شاخص‌های نکویی برازش حاکی‌از برازش مناسب مدل بود (۳٫۵۳=X2/df و ۰٫۹۰۷=GFI و ۰٫۹۲۵=IFI و ۰٫۹۲۴=CFI و ۰٫۰۷۹=RMESA).
نتیجه‌گیری: وابستگی به فضای مجازی و ضعف در کارکردهای اجرایی باعث کاهش توانایی در مدیریت زمان و به‌طبع، منجربه افزایش اهمال‌کاری تحصیلی در دانش‌آموزان می‌شود.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
