1- گروه روان شناسی، واحد سمنان، دانشگاه آزاد اسلامی
2- روانشناسی تربیتی، دانشگاه بوعلی سینا همدان
چکیده: (3257 مشاهده)
زمینه و هدف: حضور ذهن و آگاهی در لحظۀ جاری، میتواند راهی برای رسیدن به شناخت و عاطفه و تأملی قویتر باشد؛ بنابراین هدف پژوهش حاضر تعیین تأثیر آموزش ذهنآگاهی بر هوش اخلاقی، هوش معنوی و خرد سالمندان بود.
روشبررسی: طرح این پژوهش آزمایشی از نوع پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمامی سالمندان عضو کانونهای سالمندی شهر تهران بودند که بهصورت نمونهگیری خوشهای چندمرحلهای، ۵۰ نفر از سالمندان ۶۵ سال به بالای مناطق ۱، ۱۴ و ۱۹ انتخاب شدند و به تصادف در دو گروه مساوی گمارده شدند. بعد از کسب رضایت کتبی برای شرکت در پژوهش، ابزارهای پژوهش، شامل پرسشنامۀ هوش اخلاقی لینک و کیل (۲۰۰۸)، پرسشنامۀ هوش معنوی کینگ (۲۰۰۷) و پرسشنامۀ سهبعدی خرد آردلت (۲۰۰۳) را تکمیل کردند. دادهها با استفاده از آزمون تی دو گروه مستقل و با سطح اطمینان ۹۹درصد با استفاده از نرمافزار SPSS تجزیهوتحلیل شد.
یافتهها: یافتهها نشان داد میانگین نمرات پیشآزمون دو گروه تفاوت معناداری نداشت؛ اما پسآزمون دو گروه گواه و آزمایش در همۀ مؤلفههای متغیر هوش معنوی، در دو مؤلفه از متغیر هوش اخلاقی (درستکاری، مسئولیت) و در هر سه مؤلفۀ متغیر خرد تفاوت معناداری داشت (۰٫۰۱>p).
نتیجهگیری: براساس یافتههای این پژوهش، آموزش ذهنآگاهی به سالمندان کمک میکند متغیرهایی مانند هوش معنوی، هوش اخلاقی و خرد را افزایش دهند. افزایش این متغیرها به فرد در جهت وحدتبخشیدن و معنادارکردن زندگی خود کمک درخورِ توجهی میکند.
نوع مطالعه:
مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی