BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2215-fa.html
2- گروه روانشناسی، واحد ملارد، دانشگاه آزاد اسلامی
زمینه و هدف: اضطراب اجتماعی یکی از اختلالات شایع دورهٔ نوجوانی است که می‌تواند تأثیر منفی بر سلامت نوجوانان داشته باشد. هدف این مطالعه مقایسهٔ اثربخشی موسیقی‌درمانی و درمان شناختی-رفتاری بر اختلال اضطراب اجتماعی و نشانه‌های وابسته به آن در نوجوانان بود.
روش‌بررسی: روش پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون به‌همراه گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی نوجوانان ۱۵تا۱۸ساله دارای اختلال اضطراب اجتماعی مراجعه‌کننده به مراکز مشاورهٔ روانشناسی شهر کرج در سال ۱۳۹۸ تشکیل دادند. از بین آن‌ها شصت نفر از نوجوانان واجد شرایط داوطلب به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه بیست نفر) تقسیم شدند. گروه‌های آزمایش درمان شناختی-رفتاری و موسیقی‌درمانی را طی هشت جلسهٔ نوددقیقه‌ای به‌صورت هفتگی دریافت کردند؛ اما برای گروه گواه، درمانی ارائه نشد. جمع‌آوری داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامهٔ اختلال اضطراب اجتماعی (کانور و همکاران، ۲۰۰۰) صورت گرفت. داده‌ها با روش تحلیل کوواریانس تک‌‌متغیره و نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۲ تحلیل شد. سطح معناداری آزمون‌ها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، هر دو درمان موسیقی‌درمانی و درمان شناختی-رفتاری بر اجتناب، ترس اجتماعی و ناراحتی فیزیولوژیکی نوجوانان مؤثر است (۰٫۰۰۱>p)؛ همچنین درمان شناختی-رفتاری درمقایسه با موسیقی‌درمانی در کاهش اجتناب، ترس اجتماعی و ناراحتی فیزیولوژیکی تأثیر بیشتری دارد (۰٫۰۰۱>p).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان گفت، درمان شناختی-رفتاری درمقایسه با موسیقی‌درمانی تأثیر بیشتری بر کاهش علائم اختلال اضطراب اجتماعی دارد و می‌توان از این درمان برای کاهش مشکلات روان‌شناختی نوجوانان استفاده کرد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
