جلد 12 - شماره سال ۱۴۰۱
جلد (12): 261 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Bagheri M J, Asghar Nezhad Farid A A, Nasrollahi B. Investigating the Relationship of Distress Tolerance and Quality of Life with the Mediating Role of Psychological Wellbeing in the Elderly Living in Tehran City, Iran. MEJDS 2022; 12 :261-261
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2731-fa.html
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-2731-fa.html
باقری محمد جواد، اصغرنژاد فرید علی اصغر، نصراللهی بیتا. بررسی رابطهٔ تحمل پریشانی و کیفیت زندگی با نقش میانجی بهزیستی روان‌شناختی در سالمندان شهر تهران. مجله مطالعات ناتوانی. 1401; 12 () :261-261
1- دانشجوی دکتری رشتهٔ روانشناسی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران
2- دانشیار گروه آموزشی روانشناسی بالینی و کاربردی، دانشگاه علوم‌پزشکی و خدمات بهداشتی‌درمانی ایران، تهران، ایران
3- استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
2- دانشیار گروه آموزشی روانشناسی بالینی و کاربردی، دانشگاه علوم‌پزشکی و خدمات بهداشتی‌درمانی ایران، تهران، ایران
3- استادیار گروه روانشناسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران، ایران
چکیده: (938 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: سالمندی امری طبیعی و اجتناب‌ناپذیر به‌شمار می‌رود که در ایران رشد شتابانی گرفته است؛ بنابراین توجه به عوامل مؤثر بر سلامت سالمندان از اهمیت بسزایی برخوردار است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطهٔ تحمل پریشانی و کیفیت زندگی با نقش میانجی بهزیستی روان‌شناختی در سالمندان شهر تهران انجام شد.
روش‌‌بررسی: روش پژوهش، مقطعی از نوع همبستگی در قالب مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعهٔ آماری را تمامی سالمندان بیشتر از شصت سال شهر تهران تشکیل دادند که از این میان دویست نفر به‌روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. این افراد به مقیاس بهزیستی روان‌شناختی (ریف و کیز، ۱۹۹۵) و مقیاس تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، ۲۰۰۵) و پرسش‌نامهٔ کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی (۱۹۹۸) پاسخ دادند. داده‌های پژوهش با ضریب همبستگی پیرسون و روش مدل‌سازی معادلات ساختاری با نرم‌افزارهای SPSS نسخهٔ ۲۲ و AMOS نسخهٔ ۲۲ تحلیل شدند. سطح معناداری آزمون‌ها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، اثر مستقیم تحمل پریشانی بر بهزیستی روان‌شناختی (۰٫۰۰۱=p، ۰٫۸۱۴=β)، اثر مستقیم تحمل پریشانی بر کیفیت زندگی (۰٫۰۲۸=p، ۰٫۳۱۲=β) و اثر مستقیم بهزیستی روان‌شناختی بر کیفیت زندگی (۰٫۰۰۱=p، ۰٫۵۴۴=β) مثبت و معنادار بود. همچنین اثر غیرمستقیم تحمل پریشانی بر کیفیت زندگی با میانجیگری بهزیستی روان‌شناختی مثبت و معنادار بود (۰٫۰۰۱=p، ۰٫۴۴۳=β). مدل ارائه‌شده برازش نسبتاً خوبی داشت (۱٫۶۱۹= X2/dfو ۰٫۸۹۱=AGFI، ۰٫۹۶۹=CFI، ۰٫۹۲۳=GFI، ۰٫۰۵۶=RMSEA).
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش، تحمل پریشانی به‌واسطهٔ بهزیستی روان‌شناختی به‌طور غیرمستقیم بر سطح کیفیت زندگی سالمندان تأثیر می‌گذارد. به‌عبارت‌دیگر، تحمل پریشانی با بهبود سطح بهزیستی روان‌شناختی متعاقباً باعث ارتقای کیفیت زندگی سالمندان می‌شود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
فهرست منابع
1. Bolognesi C, Migliore L, Lista F, Caroli S, Patriarca M, De Angelis R, et al. Biological monitoring of Italian soldiers deployed in Iraq. Results of the SIGNUM project. Int J Hyg Environ Health. 2016;219(1):24–32. [DOI]
2. Seyedjavadi M, Pakfar Z. The relationship between active aging and mental health in the elderly patients. Middle Eastern Journal of Disability Studies. 2021;11:18. [Persian] [Article]
3. Sulmasy DP. The varieties of human dignity: a logical and conceptual analysis. Med Health Care Philos. 2013;16(4):937–44. [DOI]
4. Zhou W, He G, Gao J, Yuan Q, Feng H, Zhang CK. The effects of group reminiscence therapy on depression, self–esteem, and affect balance of Chinese community–dwelling elderly. Arch Gerontol Geriatr. 2012;54(3):e440-447. [DOI]
5. Zahedi H, Rajayan A, Mortezaeean M. The comparison of aerobic power and mental health factors among active, non active and mountaineer older peoples. Journal of Sport Bioscience Researches. 2014;4(13):5–16. [Persian]
6. World Health Organization. World report on ageing and health [Internet]. Geneva: World Health Organization; 2015 [cited 2022]. Available from: [Article]
7. Marsa R, Bahmani B, Barekati S. Demoralization syndrome in elderly people living in nursing homes, community–dwelling elderly people and those receiving day care services from rehabilitation centers. Iranian Journal of Ageing. 2020;14(4):436–49. [Persian] [DOI]
8. Zhang Y, Chen Y, Ma L. Depression and cardiovascular disease in elderly: current understanding. J Clin Neurosci. 2018;47:1–5. [DOI]
9. Stålbrand IS, Svensson T, Elmståhl S, Horstmann V, Hagberg B, Dehlin O, et al. Subjective health and illness, coping and life satisfaction in an 80–year–old Swedish population–implications for mortality. Int J Behav Med. 2007;14(3):173–80. [DOI]
10. Barati M, Fathi Y, Soltanian AR, Moeini B. Mental health condition and health promoting behaviors among elders in Hamadan. Avicenna Journal of Nursing and Midwifery Care. 2012;20(3):12–22. [Persian] [Article]
11. Mohammadinia N, Rezaei MA, Atashzadeh-Shoorideh F. Elderly peoples’ experiences of nursing homes in Bam city: a qualitative study. Electron Physician. 2017;9(8):5015–23. [DOI]
12. Shokouhi F, Tavassoli E, Amiripour A, Kaviani F. Quality of life of elderly living in nursing homes in Shahrekord. Scientific Journal of Nursing, Midwifery and Paramedical Faculty. 2020;5(4):84–93. [Persian] [Article]
13. Burke E, McCarron M, Carroll R, McGlinchey E, McCallion P. What it’s like to grow older: the aging perceptions of people with an intellectual disability in Ireland. Intellect Dev Disabil. 2014;52(3):205–19. [DOI]
14. Esmaeili R, Esmaeili M. Quality of life in the elderly: a meta–synthesis. Journal of Pizhūhish dar dīn va salāmat. 2018;4(2):105–16.
15. Rondón García LM, Ramírez Navarrro JM. The impact of quality of life on the health of older people from a multidimensional perspective. J Aging Res. 2018;2018:4086294. [DOI]
16. Vahedi Kojnagh H, Afshari A, Rezaei Malajagh R, Eghbali A, Taheri M. the prediction of the elderly’s life satisfaction based on health–promoting lifestyle. Aging Psychology. 2020;6(3):297–285. [Persian] [Article]
17. Orang S, Hashemi Razini H, Abdollahi MH. Relationship between early maladaptive schemas and meaning of life and psychological well–being of the elderly. Iranian Journal of Ageing. 2017;12(3):326–45. [DOI]
18. Bahadori Khosroshahi J, Hashemi Nosratabad T. The relationship between hopefulness and resiliency with psychological well–being: a study in the university students. Journal of Thought & Behavior in Clinical Psychology. 2012;6(22):41–50. [Persian]
19. Dezutter J, Luyckx K, Wachholtz A. Meaning in life in chronic pain patients over time: associations with pain experience and psychological wellbeing. J Behav Med. 2015;38(2):384–96. [DOI]
20. Friedman EM, Ruini C, Foy R, Jaros L, Sampson H, Ryff CD. Lighten UP! A community-based group intervention to promote psychological wellbeing in older adults. Aging Ment Health. 2017;21(2):199–205. [DOI]
21. Ryff CD, Singer B. From social structure to biology: integrative science in pursuit of human health and well–being. In: Handbook of positive psychology. New York, NY, US: Oxford University Press; 2002. pp: 541–54.
22. Erkutlu H. Exploring the moderating effect of psychological capital on the relationship between narcissism and psychological well–being. Procedia–Social and Behavioral Sciences. 2014;150:1148–56. [DOI]
23. Pailler S, Tsaneva M. The effects of climate variability on psychological well–being in India. World Development. 2018;106:15–26. [DOI]
24. Mazaheri M, Bahramian SH. Prediction of psychological well–being based on the positive and negative affection and coping self–efficacy. Positive Psychology Research. 2016;1(4):1–14. [Persian] [Article]
25. Heintzelman SJ, Diener E. Subjective well–being, social interpretation, and relationship thriving. Journal of Research in Personality. 2019;78:93–105. [DOI]
26. Safara M, Salmabadi M. psychological well–being in the elderly: the role of self–compassion and alexithymia. Aging Psychology. 2021;7(1):92–83. [Persian] [Article]
27. Alimohammadi F, Setodeh–asl N, Karami A. Designing a model of quality of life in elderly based on perceived stress and tolerance of distress. Journal of Health and Care. 2019;21(1):53–65. [Persian] [Article]
28. Nezamdoust Sedehi M, Borjali A, Poursharifi H, Kraskian Mujembari A, Seirafi M. The relationship between hope and sense of coherence with psychosocial well–being among older people: mediating role of attitude toward death. Aging Psychology. 2018;4(3):179–95. [Persian] [Article]
29. Veilleux JC. The relationship between distress tolerance and cigarette smoking: a systematic review and synthesis. Clin Psychol Rev. 2019;71:78–89. [DOI]
30. Diener E, Lucas RE, Scollon CN. Beyond the hedonic treadmill: revising the adaptation theory of wellbeing. Am Psychol. 2006;61(4):305–14. [DOI]
31. Mohammadzadeh Ebrahimi A, Rahimi Pordanjani T, Tad H. Structural model of social support and distress tolerance by mental health mediation in elderlies with cardiovascular disease. Health Research Journal. 2019;4:189–96. [Persian] [DOI]
32. Ghotbinejhad Bahre Asmani U, Ahadi H, Hatami H, Sarami Foroushani G. Comparison of the effectiveness of group positive psychotherapy and group psychodrama on spiritual attitude, distress tolerance, and quality of life in women with chronic pain. Anesthesiology and Pain. 2019;9(4):51–65. [Persian] [Article]
33. Kline RB. Principles and practice of structural equation modeling. 3rd ed. New York: The Guilford Press; 2011.
34. Ryff CD, Keyes CLM. The structure of psychological wellbeing revisited. Journal of Personality and Social Psychology. 1995;69(4):719–27. [DOI]
35. Khanjani M, Shahidi S, Fathabadi J, Mazaheri MA, Shokri O. Factor structure and psychometric properties of the Ryff’s Scale of Psychological Well–Being, short form (18–item) among male and female students. Thoughts and Behavior in Clinical Psychology. 2014;9(32):27–36. [Persian] [Article]
36. World Health Organization. The World Health Organization Quality of Life (WHOQOL)-BREF [Internet]. World Health Organization; 2004 [cited 2022]. Report No.: WHO/HIS/HSI Rev.2012.02. Available from: [Article]
37. Nejat S, Montazeri A, Holakouie Naieni K, Mohammad K, Majdzadeh SR. The World Health Organization Quality of Life (WHOQOL-BREF) Questionnaire: translation and validation study of the Iranian version. Journal of School of Public Health and Institute of Public Health Research. 2006;4(4):1–12. [Persian] [Article]
38. Simons JS, Gaher RM. The distress tolerance scale: development and validation of a self-report measure. Motiv Emot. 2005;29(2):83–102. [DOI]
39. Alavi K, Modarres Gharavi MG, Amin Yazdi AS, Salehi Fadardi J. Effectiveness of group dialectical behavior therapy (based on core mindfulness, distress tolerance and emotion regulation components) on depressive symptoms in university students. Journal of Fundamentals of Mental Health. 2011;13(2):124–35. [Persian] [DOI]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
