چکیده
زمینه و هدف: هدف این پژوهش استخراج شاخصهای کیفیت دسترسی در شهر دوستدار سالمند برای سالمندان دارای ناتوانیهای جسمیحرکتی و ارزیابی آن در خیابان چهارباغ عباسی اصفهان است.
روشبررسی: این پژوهش ازنظر روش توصیفیتحلیلی بود. برای جمعآوری اطلاعات در آن از مطالعههای کتابخانهای و میدانی استفاده شد. ابتدا به استخراج شاخصهای ممهمتر مرتبط با کیفیت دسترسی پرداخت. برای سنجش برخی از شاخصها، تعداد ۱۰۰ پرسشنامه استفاده و بعضی شاخصها نیز براساس روابط تعریفشدهٔ نگارندگان و استانداردها سنجش شد. درنهایت بااستفاده از نرمافزار SPSS سنجش میزان مطلوببودن تمامی شاخصها انجام شد.
یافتهها: دسترسی به سرویسهای بهداشتی با ۸۲درصد مطلوببودن، دسترسی به فضاهای استراحت و نشستن با ۷۸درصد و نداشتنموانع عبوری در مسیرهای پیادهرو با ۸۲درصد، شاخصهای مطلوبتر شناخته شدند. محلهای عبور عابران پیاده با ۱۳درصد مطلوببودن، ورودی ساختمانها ازنظر رمپ و پلهٔ استاندارد با ۳۱درصد و همچنین عبور و پارک وسایلنقلیه در مسیرهای پیادهرو با ۳۲درصد، شاخصهای ضعیفتر در این خیابان بودند.
نتیجهگیری: باوجود مشکلهایی همچون وجود وسایل نقلیهٔ موتوری در پیادهروها که با کیفیتهایی مانند راحتی، آسایش سالمندان در ارتباط بوده، بهنظر میرسد بررسی این کیفیتها امری ضروری است؛ زیرا هر کدام از این کیفیتها در فضاهای شهری راه را برای رسیدن به شهر دوستدار سالمند هموار میکند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |