جلد 10 - شماره سال ۱۳۹۹
جلد (10): 4 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Qana P, Moradi A. Compare Attachment Styles, Alexithymia and Aggressive Behaviors Delinquents and Normal Adolescent. MEJDS 2020; 10 :4-4
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1073-fa.html
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-1073-fa.html
قانع پریسا، مرادی عادل. مقایسۀ سبک‌های دل‌بستگی، ناگویی خلقی و رفتارهای پرخاشگرانۀ نوجوانان بزهکار و عادی. مجله مطالعات ناتوانی. 1399; 10 () :4-4
پریسا قانع1 
، عادل مرادی* 2
، عادل مرادی* 2
1- دانشگاه آزاد اسلامی واحد آیت‌الله آملی
2- دانشگاه شیراز
2- دانشگاه شیراز
چکیده: (2338 مشاهده)
هدف و زمینه: هدف پژوهش حاضر، مقایسۀ سبک‌های دل‌بستگی، ناگویی خلقی و پرخاشگری نوجوانان بزهکار و عادی بود.
روش‌بررسی: روش این پژوهش توصیفی از نوع علّی‌مقایسه‌ای بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمام نوجوانان پسر بزهکار کانون اصلاح و تربیت زندان‌های شهر شیراز و نوجوانان پسر عادی شهر شیراز بودند. نمونۀ پژوهش شامل ۸۴ نفر (۴۲ نوجوانان بزهکار و ۴۲ نوجوانان عادی) بودند که نوجوانان بزهکار به‌صورت تصادفی ساده انتخاب و نوجوان عادی به‌منظور مقایسه با نوجوانان بزهکار همتاسازی و انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامۀ سبک‌های دل‌بستگی (۱۹۹۰)، مقیاس ناگویی خلقی تورنتو و پرسش‌نامۀ پرخاشگری (۱۹۹۶) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیره و با نرم‌افزار SPSS نسخۀ ۲۱ تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس چند‌متغیری (مانوا) نشان داد در متغیر سبک دل‌بستگی ایمن، بین نوجوانان عادی (۳٫۰۵۴±۱۹٫۵۰۰) با نوجوانان بزهکار (۲٫۷۸۴±۱۳٫۹۵۲) تفاوت معناداری وجود داشت (۰٫۰۰۱<p). در متغیر دل‌بستگی اجتنابی نوجوانان عادی (۱٫۷۱۳±۹٫۴۵۲) با نوجوانان بزهکار (۳٫۱۶۳±۱۴٫۱۱۹)، در متغیر اضطرابی نیز بین نوجوانان عادی (۲٫۰۸۲±۹٫۱۶۶) با نوجوانان بزهکار (۳٫۲۰۰±۱۳٫۰۰۰) تفاوت معناداری وجود داشت (۰٫۰۰۱<p). به‌علاوه در متغیر ناگویی خلقی نیز بین نوجوانان عادی (۱۳٫۳۷۹±۵۴٫۲۱۴) با نوجوانان بزهکار (۱۴٫۴۳۳±۶۴٫۶۶۶) تفاوت معنادار بود (۰٫۰۰۱<p). پرخاشگری بین دو گروه نوجوانان عادی (۱۴٫۹۱۶±۶۱٫۱۴۲) و نوجوانان بزهکار (۱۵٫۴۷۳±۷۷٫۵۲۳) نیز تفاوت معناداری داشت (۰٫۰۰۱<p).
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت، هنگامی که وضع محیط خانوادگی نابسامان است و بین والدین و فرزند پیوند نزدیک و صمیمانه وجود ندارد، سبک دل‌بستگی ناایمن شکل می‌گیرد. این مسئله بر تنظیم هیجان فرد در مراحل بعدی زندگی تأثیر می‌گذارد. بنابراین در شناسایی، توصیف احساسات و بیان آن‌ها دچار مشکل می‌شود؛ لذا در موقعیت تنش‌زا سازگاری کمی دارد و ممکن است به رفتارهای پرخاشگرانه روی آورد که این عوامل ارتباط مستقیمی با بزهکاری وی دارند.
روش‌بررسی: روش این پژوهش توصیفی از نوع علّی‌مقایسه‌ای بود. جامعۀ آماری پژوهش شامل تمام نوجوانان پسر بزهکار کانون اصلاح و تربیت زندان‌های شهر شیراز و نوجوانان پسر عادی شهر شیراز بودند. نمونۀ پژوهش شامل ۸۴ نفر (۴۲ نوجوانان بزهکار و ۴۲ نوجوانان عادی) بودند که نوجوانان بزهکار به‌صورت تصادفی ساده انتخاب و نوجوان عادی به‌منظور مقایسه با نوجوانان بزهکار همتاسازی و انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامۀ سبک‌های دل‌بستگی (۱۹۹۰)، مقیاس ناگویی خلقی تورنتو و پرسش‌نامۀ پرخاشگری (۱۹۹۶) استفاده شد. داده‌ها با استفاده از روش تحلیل واریانس چندمتغیره و با نرم‌افزار SPSS نسخۀ ۲۱ تجزیه‌وتحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس چند‌متغیری (مانوا) نشان داد در متغیر سبک دل‌بستگی ایمن، بین نوجوانان عادی (۳٫۰۵۴±۱۹٫۵۰۰) با نوجوانان بزهکار (۲٫۷۸۴±۱۳٫۹۵۲) تفاوت معناداری وجود داشت (۰٫۰۰۱<p). در متغیر دل‌بستگی اجتنابی نوجوانان عادی (۱٫۷۱۳±۹٫۴۵۲) با نوجوانان بزهکار (۳٫۱۶۳±۱۴٫۱۱۹)، در متغیر اضطرابی نیز بین نوجوانان عادی (۲٫۰۸۲±۹٫۱۶۶) با نوجوانان بزهکار (۳٫۲۰۰±۱۳٫۰۰۰) تفاوت معناداری وجود داشت (۰٫۰۰۱<p). به‌علاوه در متغیر ناگویی خلقی نیز بین نوجوانان عادی (۱۳٫۳۷۹±۵۴٫۲۱۴) با نوجوانان بزهکار (۱۴٫۴۳۳±۶۴٫۶۶۶) تفاوت معنادار بود (۰٫۰۰۱<p). پرخاشگری بین دو گروه نوجوانان عادی (۱۴٫۹۱۶±۶۱٫۱۴۲) و نوجوانان بزهکار (۱۵٫۴۷۳±۷۷٫۵۲۳) نیز تفاوت معناداری داشت (۰٫۰۰۱<p).
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت، هنگامی که وضع محیط خانوادگی نابسامان است و بین والدین و فرزند پیوند نزدیک و صمیمانه وجود ندارد، سبک دل‌بستگی ناایمن شکل می‌گیرد. این مسئله بر تنظیم هیجان فرد در مراحل بعدی زندگی تأثیر می‌گذارد. بنابراین در شناسایی، توصیف احساسات و بیان آن‌ها دچار مشکل می‌شود؛ لذا در موقعیت تنش‌زا سازگاری کمی دارد و ممکن است به رفتارهای پرخاشگرانه روی آورد که این عوامل ارتباط مستقیمی با بزهکاری وی دارند.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
توانبخشی
فهرست منابع
1. van Goozen SHM, Fairchild G. Neuroendocrine and neurotransmitter correlates in children with antisocial behavior. Horm Behav. 2006;50(4):647–54. [DOI]
2. Jevtić B. Moral Judgement of Delinquents. Procedia–Social and Behavioral Sciences. 2014;149:449–55. doi: 10.1016/j.sbspro.2014.08.286
3. Lee S-Y, Rhee S, Villagrana M. Change in delinquency over time between adolescents with and without maltreatment experiences: Attachment and the school’s role. Children and Youth Services Review. 2018;86:110–9. [DOI]
4. Hirschi T. Causes of Delinquency. Berkeley: University of California Press; 1969.
5. Bowlby J. Forty-four juvenile thieves: their characters and home-life. The International Journal of Psychoanalysis. 1944;25:19–53.
6. Marsh P, Mcfarland FC, Allen JP, Mcelhaney KB, Land D. Attachment, autonomy, and multifinality in adolescent internalizing and risky behavioral symptoms. Dev Psychopathol. 2003;15(2):451–67. [DOI]
7. Dadsetan P. Criminal Psychology. Tehran: SAMT Publication; 2002. [Persian]
8. American Psychiatric Association. Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5®). Washington: American Psychiatric Pub; 2013.
9. Allen JP, Porter MR, McFarland FC, Marsh P, McElhaney KB. The two faces of adolescents’ success with peers: Adolescent popularity, social adaptation, and deviant behavior. Child Dev. 2005;76(3):747–60. [DOI]
10. Carrère S, Bowie BH. Like parent, like child: parent and child emotion dysregulation. Arch Psychiatr Nurs. 2012;26(3):23-30. [DOI]
11. Zamariola G, Vlemincx E, Corneille O, Luminet O. Relationship between interceptive accuracy, interoceptive sensibility, and alexithymia. Personality and Individual Differences. 2018;125:14–20. [DOI]
12. Xu P, Opmeer EM, van Tol M-J, Goerlich KS, Aleman A. Structure of the alexithymia brain: A parametric coordinate-based meta-analysis. Neuroscience & Bio-behavioral Reviews. 2018;87:50–5. [DOI]
13. Besharat MA, Shahidi V. The moderating role of attachment styles on the relationship between alexithymia and interpersonal problems in an Iranian population. International Journal of Psychological Studies. 2013;5(4):60–68. [DOI]
14. Özabacı N. Cognitive behavioural therapy for violent behaviour in children and adolescents: A meta-analysis. Children and Youth Services Review. 2011;33(10):1989–93. [DOI]
15. Simpson JA. Influence of attachment styles on romantic relationships. Journal of Personality and Social Psychology. 1990;59(5):971–80. [DOI]
16. Rezazadeh SM. The relationship between communication skills and marital adjustment in students [Ph.D. dissertation in Psychology]. [Tehran, Iran]: Tarbiat Modares University of Tehran; 2001. [Persian]
17. Bagby RM, Parker JDA, Taylor GJ. The twenty-item Toronto Alexithymia scale—I. Item selection and cross-validation of the factor structure. Journal of Psychosomatic Research. 1994;38(1):23–32. [DOI]
18. Afshari A. Investigation of Personality Traits, Attachment Styles, Stressful Events and Gender as Nougin-Moody Forecasts in Undergraduate Students of Shahid Chamran University of Ahvaz [Thesis for M.Sc. in Clinical Psychology]. [Ahvaz, Iran]: Shahid Chamran University of Ahwaz; 2008. [Persian]
19. Buss AH, Perry M. The aggression questionnaire. J Pers Soc Psychol. 1992;63(3):452–9. [DOI]
20. Mohammadi N. Preliminary Investigation of Psychometric Indicators of Buss-Perry Aggression Questionnaire. Journal of Social Sciences and Humanities, Shiraz University. 2007; 4(49): 135-151.
21. Strickland J, Parry CL, Allan MM, Allan A. Alexithymia among Perpetrators of Violent Offences in Australia: Implications for Rehabilitation. Australian Psychologist. 2017;52(3):230–7. [DOI]
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
