چکیده
زمینه و هدف: کودکان با آسیب شنوایی بیشتر از جامعهٔ شنوا درمعرض مشکلات رفتاری هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطهٔ کارکردهای اجرایی و نظریهٔ ذهن با مشکلات رفتاری در کودکان با آسیب شنوایی انجام شد.
روشبررسی: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعهٔ پژوهشی دربرگیرندهٔ تمامی دانشآموزان ابتدایی ناشنوای شهر تهران بوده که در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۱۳۹۶ در مدارس ناشنوایان مشغول به تحصیل بودند. نمونهٔ پژوهش شامل ۱۲۰ دانشآموز بود که بهطور تصادفی خوشهای انتخاب شدند. جهت گردآوری اطلاعات، آزمون نظریهٔ ذهن استیرنمن و پرسشنامهٔ عصبشناختی کولیج و سیاههٔ رفتاری کودکان بهکار رفت. نتایج با استفاده از نرمافزار SPSS و با روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه گامبهگام در سطح معناداری ۰٫۰۵ تحلیل شدند.
یافتهها: نتایج پژوهش نشان داد که بین برنامهریزی و مشکلات رفتاری درونسازی (۰٫۰۱۴=p، ۰٫۲۲-r=) و برونسازیشده (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۳۳-r=) رابطهٔ معکوس معناداری وجود داشته است؛ بین بازداری و مشکلات رفتاری درونسازی (۰٫۰۰۲=p، ۰٫۲۷-r=) و برونسازیشده (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۳۱-r=) نیز رابطهٔ معکوس معناداری بهدست آمد؛ درحالیکه بین سازماندهی و مشکلات رفتاری درونسازی (۰٫۱۱۲=p، ۰٫۱۴r=) و برونسازیشده (۰٫۷۳۱=p، ۰٫۰۳r=) رابطهٔ معناداری مشاهده نشد. همچنین بین نظریهٔ ذهن و مشکلات رفتاری برونسازی (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۴۲-r=) و درونسازیشده (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۲۸-r=) رابطهٔ معکوس معناداری وجود داشت. نظریهٔ ذهن قویترین پیشبینیکنندهٔ مشکلات رفتاری درونسازی (۰٫۰۰۲=p، ۰٫۲۸-β=) و برونسازیشده (۰٫۰۰۱>p، ۰٫۴۲-β=) در کودکان با آسیب شنوایی بود.
نتیجهگیری: براساس یافتههای این مطالعه، کارکردهای اجرایی و نظریهٔ ذهن در مشکلات رفتاری دانشآموزان با آسیب شنوایی نقش عمدهای دارند.
بازنشر اطلاعات | |
![]() |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |