مقالات درحال ویرایش
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
محمد ابراهیم حکم آبادی1، مرضیه زراعتکار2، تکتم طباطیایی3، علیرضا امیرآبادی زاده4، فائزه بهمنی5، صالح محمدپور6
1- دانشگاه آزاد گرگان
2- دانشگاه سمنان
3- دانشگاه ازاد بیرجند
4- دانشگاه فرهنگیان
5- دانشگاه ازاد تربت جام
6- دانشگاه ازاد اربت جام
2- دانشگاه سمنان
3- دانشگاه ازاد بیرجند
4- دانشگاه فرهنگیان
5- دانشگاه ازاد تربت جام
6- دانشگاه ازاد اربت جام
چکیده: (778 مشاهده)
چکیده:
زمینه و هدف: عدم مهارتهای خودمدیریتی و خود مراقبتی بیماران قلبی و بستری شدن مکرّر آنها از چالش های مهم است. مطالعه حاضر با هدف تبیین اثربخشی مداخله ارتقای سبک زندگی سالم به شیوهی شناختی- رفتاری بر بهبود خودمراقبتی بیماران قلبی انجام شد.
روش بررسی: یک کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی با پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری توأم با گروه کنترل انجام گرفت، لذا 30 بیمار قلبی از میان بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شفا در کرمان آزمایش(n=11؛ تحت مداخله ارتقای سبک زندگی سالم به شیوهی شناختی-رفتاری طی 8 جلسه گروهی یک بار در هفته) و گروه کنترل(n=15) گماشته شدند. خودمراقبتی برای کلیه شرکت کنندگان در هر سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری توسط مقیاس رفتار خودمراقبتی نارسایان قلبی اروپا ((EHFScBSاندازهگیری شد.
یافتهها: طبق نتایج تحلیل واریانس با اندازههای تکراری، این مداخله بر خودمراقبتی تأثیر کوتاه مدت داشته است(P<0.0001) و با اختتام درمان بیماران به خط پایه نزدیک شدند.
نتیجهگیری: با توجه به تأثیر مداخله ارتقای سبک زندگی سالم به شیوهی شناختی- رفتاری در بهبود خودمراقبتی، هزینههای بالای بیمارستان و طولانی بودن مدت درمان این بیماران استفاده از این مداخله به صورت مستمر مفید میباشد.
کلمات کلیدی: ارتقای سبک زندگی، شناختی-رفتاری،بیماران قلبی، خودمراقبتی
زمینه و هدف: عدم مهارتهای خودمدیریتی و خود مراقبتی بیماران قلبی و بستری شدن مکرّر آنها از چالش های مهم است. مطالعه حاضر با هدف تبیین اثربخشی مداخله ارتقای سبک زندگی سالم به شیوهی شناختی- رفتاری بر بهبود خودمراقبتی بیماران قلبی انجام شد.
روش بررسی: یک کارآزمایی بالینی کنترل شده تصادفی با پیش آزمون، پس آزمون و پی گیری توأم با گروه کنترل انجام گرفت، لذا 30 بیمار قلبی از میان بیماران مراجعه کننده به بیمارستان شفا در کرمان آزمایش(n=11؛ تحت مداخله ارتقای سبک زندگی سالم به شیوهی شناختی-رفتاری طی 8 جلسه گروهی یک بار در هفته) و گروه کنترل(n=15) گماشته شدند. خودمراقبتی برای کلیه شرکت کنندگان در هر سه مرحله پیش آزمون، پس آزمون و پیگیری توسط مقیاس رفتار خودمراقبتی نارسایان قلبی اروپا ((EHFScBSاندازهگیری شد.
یافتهها: طبق نتایج تحلیل واریانس با اندازههای تکراری، این مداخله بر خودمراقبتی تأثیر کوتاه مدت داشته است(P<0.0001) و با اختتام درمان بیماران به خط پایه نزدیک شدند.
نتیجهگیری: با توجه به تأثیر مداخله ارتقای سبک زندگی سالم به شیوهی شناختی- رفتاری در بهبود خودمراقبتی، هزینههای بالای بیمارستان و طولانی بودن مدت درمان این بیماران استفاده از این مداخله به صورت مستمر مفید میباشد.
کلمات کلیدی: ارتقای سبک زندگی، شناختی-رفتاری،بیماران قلبی، خودمراقبتی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
