مقالات درحال ویرایش
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- داشگاه تهران
2- داشگاه علوم پزشکی شیراز
2- داشگاه علوم پزشکی شیراز
چکیده: (91 مشاهده)
زمینه و هدف: اسکولیوز ناهنجاری است که در سهصفحه در ستون فقرات ایجاد میشود و سیستمهای اسکلتی، عضلانی و عصبی را درگیر و در نهایت بر بیومکانیک حرکات بدن از جمله راه رفتن تاثیر میگذارد. رویکردهای مختلفی در اصلاح این ناهنجاری وجود دارند. در همین راستا، رویکرد شروت مدعی اثربخشی مطلوب در اصلاح ناهنجاری اسکولیوز ایدیوپتیک نوجوانان است. از اینرو، هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر تمرینات شروت بر طول گام نوجوانان مبتلا به اسکولیوز بود.
مواد و روشها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش و پسآزمون بر روی 30 نوجوان مبتلا به اسکولیوز با میانگین سنی 73/3±85/14 سال، شاخص BMI 34/1±41/20 کیلوگرم بر مجذور متر و میزان زاویه کوب 12/2±54/16، انجام شد؛ که بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. برنامه تمرینی گروه تجربی به مدت هشت هفته به عنوان متغییر مستقل و طول گام که با استفاده از ثبت فیلم از طریق دوربین اندازهگیری شد، به عنوان متغییر وابسته در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: به منظور اطمینان از توزیع طبیعی دادهها از آزمون شاپیرویلک و تجانس واریانس از آزمون لون استفاده شد؛ همچنین به منظور بررسی تفاوت بین گروه کنترل و مداخله از آزمون t مستقل و تفاوت بین پیش آزمون و پس آزمون، آزمون t همبسته استفاده شد؛ که نتایج حاصل از آزمون t همبسته حاکی از تفاوت معنادار (001/0P≤) بین پیش آزمون و پس آزمون گروه تجربی و عدم تفاوت معنادار (106/0P= ) پیش و پس آزمون گروه کنترل بود. نتایج حاصل از آزمون t مستقل، حاکی از تفاوت معنادار(001/0P≤) بین گروه کنترل و تجربی بود. میزان اثر بخشی این تمرینات در مقیاس کوهن 66/1 بود که نشان دهندهی تاثیر بالای مداخلهی تمرینی در این تحقیق است.
نتیجه‌گیری: از دیدگاه نورولوژی در ناهنجاریهای مختلف الگوهای بکارگیری عضلات در قالب فیرینگ ریت و رکریوتمنت عضلانی در سطوح مختلف دستگاه عصبی دست خوش تغییر میشود تا جایی که الگوهای مغزی تغییر کرده و دسترسی واحد های حرکتی محدود میشود. در ناهنجاری اسکولیوز عضلات مختلفی درگیر شده و حتی به قطع میتوان گفت سراسر سگمنتها بدن دستخوش تغییر و دچار نقص در عملکرد میشوند. از این رو تمریناتی با هدف افزایش بکارگیری عضلات، اصلاح الگوهای نرخ آتش و بسیج تارهای عضلانی در راستای صحیح میتواند نقش ارزندهای در اصلاح راستای ستون فقرات داشته باشد. بنابراین به نظر میرسد تمرینات شروت با افزایش بکارگیری عضلات مهار شده از طریق حفظ پوزیشن تمرین و همچنین مهار عضلات هایپراکتیو، باعث میشود فرد مبتلا به اسکولیوز به حالت بهینهتر بیومکانیکی خود نزدیکتر شود؛ که این خود عامل تاثیر گذاری بر شاخصههای فضایی-زمانی و کینماتیک راه رفتن از جمله طول گام این افراد است. بنابر این با توجه به معناداری و اثربخشی مطلوب برنامه تمرینات اصلاحی با رویکرد شروت در بهبود طول گام آزمودنیهای تحقیق حاضر، و همچنین مزیت این تمرینات از جمله اصلاح، بدون مداخله تهاجمی، انجام تمرینات بدون نیاز به ابزاری خاص و یادگیری آسان بعد از آموزش توصیه میشود؛ متخصصان اصلاحی، تمرین درمانی و فیزیوتراپی به منظور اصلاح عارضه اسکولیوز و کاهش مشکلات ناشی از این ناهنجاری، از تمرینات تخصصی شروت استفاده کنند و یا این تمرینات را در کنار سایر مداخلات اصلاحی به عنوان اصولی اثربخش بکار ببندند.
مواد و روشها: این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش و پسآزمون بر روی 30 نوجوان مبتلا به اسکولیوز با میانگین سنی 73/3±85/14 سال، شاخص BMI 34/1±41/20 کیلوگرم بر مجذور متر و میزان زاویه کوب 12/2±54/16، انجام شد؛ که بهصورت تصادفی در دو گروه کنترل و تمرین تقسیم شدند. برنامه تمرینی گروه تجربی به مدت هشت هفته به عنوان متغییر مستقل و طول گام که با استفاده از ثبت فیلم از طریق دوربین اندازهگیری شد، به عنوان متغییر وابسته در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: به منظور اطمینان از توزیع طبیعی دادهها از آزمون شاپیرویلک و تجانس واریانس از آزمون لون استفاده شد؛ همچنین به منظور بررسی تفاوت بین گروه کنترل و مداخله از آزمون t مستقل و تفاوت بین پیش آزمون و پس آزمون، آزمون t همبسته استفاده شد؛ که نتایج حاصل از آزمون t همبسته حاکی از تفاوت معنادار (001/0P≤) بین پیش آزمون و پس آزمون گروه تجربی و عدم تفاوت معنادار (106/0P= ) پیش و پس آزمون گروه کنترل بود. نتایج حاصل از آزمون t مستقل، حاکی از تفاوت معنادار(001/0P≤) بین گروه کنترل و تجربی بود. میزان اثر بخشی این تمرینات در مقیاس کوهن 66/1 بود که نشان دهندهی تاثیر بالای مداخلهی تمرینی در این تحقیق است.
نتیجه‌گیری: از دیدگاه نورولوژی در ناهنجاریهای مختلف الگوهای بکارگیری عضلات در قالب فیرینگ ریت و رکریوتمنت عضلانی در سطوح مختلف دستگاه عصبی دست خوش تغییر میشود تا جایی که الگوهای مغزی تغییر کرده و دسترسی واحد های حرکتی محدود میشود. در ناهنجاری اسکولیوز عضلات مختلفی درگیر شده و حتی به قطع میتوان گفت سراسر سگمنتها بدن دستخوش تغییر و دچار نقص در عملکرد میشوند. از این رو تمریناتی با هدف افزایش بکارگیری عضلات، اصلاح الگوهای نرخ آتش و بسیج تارهای عضلانی در راستای صحیح میتواند نقش ارزندهای در اصلاح راستای ستون فقرات داشته باشد. بنابراین به نظر میرسد تمرینات شروت با افزایش بکارگیری عضلات مهار شده از طریق حفظ پوزیشن تمرین و همچنین مهار عضلات هایپراکتیو، باعث میشود فرد مبتلا به اسکولیوز به حالت بهینهتر بیومکانیکی خود نزدیکتر شود؛ که این خود عامل تاثیر گذاری بر شاخصههای فضایی-زمانی و کینماتیک راه رفتن از جمله طول گام این افراد است. بنابر این با توجه به معناداری و اثربخشی مطلوب برنامه تمرینات اصلاحی با رویکرد شروت در بهبود طول گام آزمودنیهای تحقیق حاضر، و همچنین مزیت این تمرینات از جمله اصلاح، بدون مداخله تهاجمی، انجام تمرینات بدون نیاز به ابزاری خاص و یادگیری آسان بعد از آموزش توصیه میشود؛ متخصصان اصلاحی، تمرین درمانی و فیزیوتراپی به منظور اصلاح عارضه اسکولیوز و کاهش مشکلات ناشی از این ناهنجاری، از تمرینات تخصصی شروت استفاده کنند و یا این تمرینات را در کنار سایر مداخلات اصلاحی به عنوان اصولی اثربخش بکار ببندند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
