مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

چکیده
زمینه و هدف: تشخیص و بهبود تعادل و صافی کف­پا در سنین پایین­تر، بر عدم ابتلا به آسیب­های گوناگون در سنین بالاتر موثر می ­باشد. هدف از تحقیق حاضر بررسی تمرینات اصلاحی و استفاده از کنزیوتیپ بر صافی کف ­پا و تعادل دانش ­آموزان دختر 15 تا 17 سال بود.
روش بررسی: این پژوهش نیمه تجربی، با طرح پیش ­آزمون پس ­آزمون بود. جامعه آماری دانش ­آموزان دختر 15 تا 17 سال شهر تهران بودند. 28 شرکت کننده داوطلب دارای صافی کف پا به صورت تصادفی در 2 گروه 14 نفره آزمایش شامل تمرینات اصلاحی به همراه تیپینگ، تمرینات اصلاحی بدون تیپینگ مبتلا به عارضه پرونیشین کف­پا گروه­بندی شدند. سپس ارتفاع ناوی، نقش کف پا با شاخص استاهلی و تعادل با آزمون SOT دستگاه پاسچروگرافی اندازه ­گیری شد و هر دو گروه تمرینات اصلاحی را به مدت 8 هفته، 32 جلسه انجام دادند. پس از پایان مداخله مجددا متغیرهای پژوهش اندازه ­گیری شدند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از آزمون تی زوجی و آنکووا و نرم­افزار SPSS نسخه 20 در سطح معناداری آماری 05/0=α انجام شد.
یافته ­ها: نتایج تحقیق حاضر حاکی از تاثیر معنی ­داری حرکات اصلاحی بر نقش کف­پا (001/0>P) و افزایش ارتفاع استخوان ناوی (001/0>P) و تعادل ایستا با چشم بسته در وضعیت دوم(001/0>P)  بود. با این وجود، استفاده از کنزیوتیپ تاثیر معنی ­داری بر تعادل در حالت  اول، دوم، سوم، چهارم، پنجم و ششم (05/0≤P) و نقش کف پای راست (281/0=P)  و چپ (125/0=P) و افزایش ارتفاع استخوان ناوی راست (136/0=P)  و چپ (240/0=P) نداشت.
نتیجه­گیری: بر اساس یافته های این پژوهش تمرینات اصلاحی بر بهبود کف پای صاف و تعادل ایستا در وضعیت چشم بسته موثر بود. ولی استفاده از کنزیوتیپ بر صافی کف پا و بهبود تعادل موثر نبود.

واژه‌های کلیدی: تمرینات اصلاحی، کف پای صاف، تعادل، کنزیوتیپ

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---