مقالات درحال ویرایش
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
1- دانشگاه تهران
2- دانشگاه لرستان
3- دانشگاه آزاد کرمانشاه
2- دانشگاه لرستان
3- دانشگاه آزاد کرمانشاه
چکیده: (99 مشاهده)
چکیده
زمینه و هدف: اختلال اعتیاد به اینترنت، نوعی وابستگی رفتاری است که موجب نقص در عملکرد افراد و بروز اختلالات روانی میگردد. این پژوهش باهدف بررسی اثر شفقت خود بر اعتیاد به اینترنت با میانجیگری راهبردهای مقابلهای با استرس انجام گرفت.
روش بررسی: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. 230 نفر از دانشجویان پردیس فارابی دانشگاه تهران مشغول به تحصیل در سال 98-1397 به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامههای شفقت خود (نف،2003)، اعتیاد به اینترنت (یانگ، 1998) و راهبردهای مقابله با موقعیتهای استرسزا (اندلر و پارکر، 1990) بود. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل دادهها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر در نرم‌افزار SPSS و AMOS استفاده شد. سطح معناداری برای آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد.
یافتهها: مدل نهایی و اصلاحشده تحلیل مسیر از برازش مطلوبی برخوردار بود (038/0= χ2، 84/0=p، 99/0=GFI، 99/0=CFI، 98/0=NFI و 002/0=RMSEA). نتایج تحلیل مسیر، اثر مستقیم شفقت خود بر اعتیاد به اینترنت را تائید نکرد. ضریب مسیر غیرمستقیم بین شفقت خود و اعتیاد به اینترنت با میانجیگری راهبردهای مقابلهای مسئلهمدار و هیجانمدار (006/0=p،42/0-=b) منفی و معنادار بود.
نتیجهگیری: یافتههای پژوهش نشان داد شفقت خود تنها از طریق راهبردهای مسئلهمدار و هیجانمدار میتواند بر اعتیاد به اینترنت اثرگذار باشد. توجه به این مکانیسم اثر میتواند در مداخلات پیشگیری و درمانی برای اعتیاد به اینترنت مؤثر باشد.
زمینه و هدف: اختلال اعتیاد به اینترنت، نوعی وابستگی رفتاری است که موجب نقص در عملکرد افراد و بروز اختلالات روانی میگردد. این پژوهش باهدف بررسی اثر شفقت خود بر اعتیاد به اینترنت با میانجیگری راهبردهای مقابلهای با استرس انجام گرفت.
روش بررسی: روش پژوهش حاضر از نوع همبستگی بود. 230 نفر از دانشجویان پردیس فارابی دانشگاه تهران مشغول به تحصیل در سال 98-1397 به روش در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامههای شفقت خود (نف،2003)، اعتیاد به اینترنت (یانگ، 1998) و راهبردهای مقابله با موقعیتهای استرسزا (اندلر و پارکر، 1990) بود. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل دادهها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر در نرم‌افزار SPSS و AMOS استفاده شد. سطح معناداری برای آزمونها 05/0 در نظر گرفته شد.
یافتهها: مدل نهایی و اصلاحشده تحلیل مسیر از برازش مطلوبی برخوردار بود (038/0= χ2، 84/0=p، 99/0=GFI، 99/0=CFI، 98/0=NFI و 002/0=RMSEA). نتایج تحلیل مسیر، اثر مستقیم شفقت خود بر اعتیاد به اینترنت را تائید نکرد. ضریب مسیر غیرمستقیم بین شفقت خود و اعتیاد به اینترنت با میانجیگری راهبردهای مقابلهای مسئلهمدار و هیجانمدار (006/0=p،42/0-=b) منفی و معنادار بود.
نتیجهگیری: یافتههای پژوهش نشان داد شفقت خود تنها از طریق راهبردهای مسئلهمدار و هیجانمدار میتواند بر اعتیاد به اینترنت اثرگذار باشد. توجه به این مکانیسم اثر میتواند در مداخلات پیشگیری و درمانی برای اعتیاد به اینترنت مؤثر باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
