مقالات درحال ویرایش
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
زهره یوسفی1، علی مشهدی*1، زهرا طبیبی1
1- دانشگاه فردوسی مشهد
چکیده: (71 مشاهده)
زمینه و هدف: تعاملات والد-فرزندی و شیوه‌های فرزندپروری، از مهمترین و بنیادی‌ترین عوامل خانوادگی مؤثر بر سلامت روانی فرزندان محسوب می‌شوند و مادر مهمترین نقش را در پرورش ویژگی های روانی و عاطفی کودک دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه توانمندسازی خانواده مبتنی بر ذهن‌آگاهی (MSFP) بر بهبود تعاملات درون‌فردی و برون‌فردی ذهن آگاهی مادران دارای فرزندان 10 تا 14 ساله انجام شد.
روش بررسی: روش این پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل مادران کودکان 14-10 ساله شرکت‌کننده در موسسه قلم‌چی شهر مشهد بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 24 مادر انتخاب شدند و به تصادف در دو گروه ( مداخله 12 نفری وگواه 12 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش 7 جلسه 120 دقیقه‌ای آموزش مبتنی بر ذهن‌آگاهی دریافت کردند و گروه گواه در فهرست انتظار قرار گرفتند. هر دو گروه قبل و بعد از مداخله مقیاس ذهن‌آگاهی درون‌فردی در فرزندپروری دانکن (2007) و مقیاس ذهن‌آگاهی بائر و همکاران (2006) را تکمیل نمودند. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و نیز با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شد. سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته ها: نتایج تحلیل نشان داد که بین آزمودنی‌های دو گروه آزمایش و گواه، پس از تعدیل اثر پیش آزمون در نمرات پس‌آزمون ذهن آگاهی درون فردی (004/0 P=) و بین فردی (014/0 P=) مادران تفاوت معناداری وجود داشت و برنامه فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی باعث بهبود معنادار تعاملات بین فردی و درون فردی مادران شد.
نتیجه گیری: برنامه توانمند سازی خانواده مبتنی بر ذهن‌آگاهی موجب افزایش ذهن آگاهی درون فردی و برون فردی در مادران می‌گردد. بنابراین نتایج حاکی از اثربخشی برنامه توانمندسازی خانواده مبتنی بر ذهن آگاهی در گروه آزمایش بود.
روش بررسی: روش این پژوهش شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه گواه بود. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل مادران کودکان 14-10 ساله شرکت‌کننده در موسسه قلم‌چی شهر مشهد بودند که به روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 24 مادر انتخاب شدند و به تصادف در دو گروه ( مداخله 12 نفری وگواه 12 نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش 7 جلسه 120 دقیقه‌ای آموزش مبتنی بر ذهن‌آگاهی دریافت کردند و گروه گواه در فهرست انتظار قرار گرفتند. هر دو گروه قبل و بعد از مداخله مقیاس ذهن‌آگاهی درون‌فردی در فرزندپروری دانکن (2007) و مقیاس ذهن‌آگاهی بائر و همکاران (2006) را تکمیل نمودند. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و نیز با روش تحلیل کوواریانس چندمتغیری تجزیه و تحلیل شد. سطح معناداری 05/0 در نظر گرفته شد.
یافته ها: نتایج تحلیل نشان داد که بین آزمودنی‌های دو گروه آزمایش و گواه، پس از تعدیل اثر پیش آزمون در نمرات پس‌آزمون ذهن آگاهی درون فردی (004/0 P=) و بین فردی (014/0 P=) مادران تفاوت معناداری وجود داشت و برنامه فرزندپروری مبتنی بر ذهن آگاهی باعث بهبود معنادار تعاملات بین فردی و درون فردی مادران شد.
نتیجه گیری: برنامه توانمند سازی خانواده مبتنی بر ذهن‌آگاهی موجب افزایش ذهن آگاهی درون فردی و برون فردی در مادران می‌گردد. بنابراین نتایج حاکی از اثربخشی برنامه توانمندسازی خانواده مبتنی بر ذهن آگاهی در گروه آزمایش بود.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
