مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

چکیده
زمینه و هدف: روان‌سنجی ابزار تبحر حرکتی در جوامع و فرهنگ‌های مختلف نتایج متفاوتی داشته است؛ ازاین‌رو هدف مطالعهٔ حاضر بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی آزمون برونینکس-اوزرتسکی در پسران ۵تا۷ سال عراقی بود.
روش‌بررسی: مطالعهٔ حاضر از نوع توسعهٔ ابزار و طرح تحقیق از نوع مقطعی بود. جامعهٔ آماری پژوهش را کودکان پسر عراقی در دامنهٔ سنی ۵تا۷ سال تشکیل دادند. تعداد نمونه ‌چهارصد نفر بود که انتخاب آن‌ها به‌روش نمونه‌گیری خوشه‌ای از بین کودکان ۵تا۷سالهٔ عراقی، صورت گرفت و با آزمون تبحر حرکتی برونینکس-اوزرتسکی (۱۹۵۰) ارزیابی شدند. برای تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری ضریب آلفای کرونباخ، ضریب همبستگی درون‌طبقه‌ای، آزمون-آزمون مجدد و روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها، نرم‌افزارهای آماری SPSS نسخهٔ ۲۰ و LISREL به‌کار رفت. برای محاسبات آماری سطح معناداری ۰٫۰۵=α در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: تایج مشخص کرد، برای خرده‌آزمون‌های مهارت‌های درشت، مهارت‌های ظریف، هماهنگی اندام فوقانی و کل آزمون، ضرایب پایایی همسانی درونی به‌ترتیب ۰٫۸۰، ۰٫۸۲، ۰٫۷۰ و ۰٫۸۶، پایایی آزمون-آزمون مجدد با ضرایب ۰٫۸۶، ۰٫۸۲، ۰٫۸۸ و ۰٫۸۳، پایایی بین‌ارزیاب با ضرایب ۰٫۸۲، ۰٫۸۶، ۰٫۸۴ و ۰٫۸۵و پایایی درون‌ارزیاب با ضرایب ۰٫۹۰، ۰٫۸۵، ۰٫۸۹ و ۰٫۸۸ بود. شاخص‌های نکویی برازش با مقادیر ۲٫۸۴=χ²/df و ۰٫۰۷۴=RMSEA و ۰٫۰۲۳=RMR و ۰٫۹۱=GFI و ۰٫۹۰=AGFI محاسبه شد. همچنین یافته‌های حاصل از تحلیل عاملی تأییدی نشان داد، آزمون تبحر حرکتی برونینکس-اوزرتسکی در جامعهٔ پسران ۵تا۷سالهٔ عراقی از روایی سازهٔ مطلوب برخوردار بود.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان از آزمون برونینکس-اوزرتسکی با اطمینان برای ارزیابی تبحر حرکتی در جامعهٔ کودکان پسر عراقی ۵تا۷ ساله استفاده کرد و برای استفاده در جامعهٔ دختران و دامنهٔ سنی دیگر، نیاز است در آینده مطالعات تکمیلی طراحی و اجرا شود.