زمینه و هدف: براساس پژوهشهای قبلی، مداخلات روانشناختی متعددی بر بازده رفتاری و شناختی و هیجانیورزشی مؤثر است. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی آموزش مهارتهای عصبشناختی مبتنیبر ذهنآگاهی بر بازده رفتاری و شناختی و هیجانیورزشی در بین ورزشکاران کشتی مردان انجام شد.
روشبررسی: روش پژوهش از نوع نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون و پسآزمون با گروه گواه بود. جامعهٔ پژوهش را تمامی ورزشکاران حرفهای رشتهٔ ورزشی کشتی مردان در مادههای مختلف ورزشی در سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند که با روش نمونهگیری هدفمند، سی نفر آزمودنی واجد شرایط، داوطلبانه وارد مطالعه شدند. سپس بهطور تصادفی در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. گروه آزمایشی مهارتهای عصبشناختی مبتنیبر ذهنآگاهی را دریافت کرد و برای گروه گواه مداخلهای انجام نگرفت. برای جمعآوری دادهها از پرسشنامهٔ هیجان ورزشی (جونز و همکاران، ۲۰۰۵) و پرسشنامهٔ منابع اعتمادبهنفس ورزشی (ویلی و همکاران، ۱۹۹۸) و پرسشنامهٔ آمادگی بدنی ادراکشده (آبادی، ۱۹۸۸) استفاده شد. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از تحلیل کوواریانس تکمتغیری و با بهرهگیری از نرمافزار آماری SPSS نسخهٔ ۲۲ صورت گرفت. سطح معناداری برای همهٔ آزمونها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافتهها: نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس نشان داد، آموزش مهارتهای عصبشناختی مبتنیبر ذهنآگاهی در مرحلهٔ پسآزمون بهطور معناداری باعث افزایش میانگین نمرات خردهمقیاسهای بازده رفتاری (۰٫۰۰۵=p)، بازده شناختی (۰٫۰۰۱=p) و بازده هیجان ورزشی (۰٫۰۰۱>p) گروه آزمایشی درمقایسه با گروه گواه شده است.
نتیجهگیری: براساس یافتههای این پژوهش، آموزش مهارتهای عصبشناختی مبتنیبر ذهنآگاهی بر بازده رفتاری و شناختی و هیجانیورزشی اثربخش است؛ پس میتوان نتیجهگیری کرد که این آموزشها موجب ارتقای بازده رفتاری و شناختی و هیجانیورزشی میشود و میتوان از برنامهٔ آموزش مهارتهای عصبشناختی مبتنیبر ذهنآگاهی بهعنوان برنامهای مناسب برای افزایش بازده ورزشکاران در میادین مختلف استفاده کرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |