BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-3078-fa.html
، محبوبه طاهر* 2، حکیمه آقایی2 ، عباسعلی حسین‌خانزاده3
2- استادیار، گروه روانشناسی، واحد شاهرود، دانشگاه آزاد اسلامی، شاهرود، ایران
3- دانشیار، گروه روانشناسی، دانشکدهٔ ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه گیلان، رشت، ایران
چکیده
زمینه و هدف: با افزایش جمعیت سالمندان بحث دربارهٔ این دورهٔ زندگی و راه‌های کاهش مسائل و مشکلات پیش روی آن‌ها در این دوره، ضروری است. پژوهش حاضر باهدف مقایسهٔ اثربخشی معنادرمانی و درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد بر امید به زندگی سالمندان انجام شد.
روش‌بررسی: روش پژوهش نیمه‌‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه بود. جامعه‌ٔ آماری را تمامی سالمندان مراجعه‌کننده به خانه‌های سلامت شهرداری تهران در شش‌ماههٔ اول سال ۱۴۰۰ تشکیل دادند. ازاین‌بین ۴۵ نفر داوطلب واجد شرایط به‌شیوهٔ دردسترس وارد مطالعه شدند و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه (هر گروه پانزده نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایش اول، معنادرمانی را طی ده جلسه و گروه آزمایش دوم، درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد را طی هشت جلسه دریافت کرد. ابزار پژوهش پرسش‌نامهٔ امید به زندگی (اشنایدر و همکاران، ۱۹۹۱) بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون خی‌دو، آزمون تحلیل واریانس، روش تحلیل کوواریانس تک‌متغیری و آزمون تعقیبی بونفرونی در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۳ در سطح معناداری ۰٫۰۵ انجام شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، تفاوت میانگین نمرات امید به زندگی کل (۰٫۰۰۱>p) و مؤلفه‌های امید عاملی (۰٫۰۰۱>p) و امید راهبردی (۰٫۰۱۸=p) در پس‌آزمون بعد از کنترل نمرات پیش‌آزمون در سه گروه معنادار بود. نمرات کل امید به زندگی (۰٫۰۰۹=p) و مؤلفهٔ امید عاملی (۰٫۰۳۲=p) بین گروه‌های آزمایش تفاوت معنادار داشت. تنها آموزش معنادرمانی بر نمرات کل امید به زندگی (۰٫۰۰۱>p) و مؤلفه‌های امید عاملی (۰٫۰۰۱>p) و امید راهبردی (۰٫۰۰۵=p) درمقایسه با گروه گواه دارای تأثیر معناداری بود.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌ها، معنادرمانی درمقایسه با درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد بر امید به زندگی سالمندان اثربخش‌تر است و می‌توان از این رویکرد درمانی به‌‌عنوان روش مداخله‌ای مؤثر بر امید به زندگی سالمندان بهره‌مند شد.
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
