مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

زمینه و هدف: افراد ناتوان هوشی یک گروه اجتماعی آسیب پذیر هستند که جنبۀ سلامت جسمانی، کیفیت زندگی و توانایی فرد برای زندگی مستقل آنها از اهمیت خاصی برخوردار است؛ بنابراین بررسی عواملی که بتواند موجب افزایش کیفیت زندگی در این گروه شود، ضروری می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر تعادل عملکردی، کارکردهای شناختی و خطر سقوط بر کیفیت زندگی افراد با ناتوانی هوشی انجام شد.
روش بررسی: روش پژوهش توصیفی-تحلیلی از نوع مطالعات همبستگی بود. آزمودنی ها شامل 61 نفر از بزرگسالان ناتوان هوشی بودند که با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌های مربوط به کیفیت زندگی از پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی 26 گویه ای (سازمان بهداشت جهانی، 1999)، برای بدست آوردن نقص کارکردهای شناختی از آزمون عملکرد شناختی P‏rudhoe ‏(PCFT) (کای و همکاران، 2003)، برای اندازه گیری خطر سقوط از مقیاس سقوط جان هاپکینز (JHFRAT) (پو و همکاران، 2005) و برای اندازه گیری تعادل عملکردی از آزمون رسیدن عملکردی (FRT) (دانکن و همکاران، 1990) استفاده شد. به منظور بررسی رابطه بین کیفیت زندگی با کارکردهای شناختی، خطر سقوط و تعادل عملکردی، از روش همبستگی پیرسون و جهت پیش‌بینی کیفیت زندگی از مدل رگرسیون استفاده شد.
یافته ها: یافته ها نشان داد که بین متغیرهای کیفیت زندگی با تعادل عملکردی ( r=0/021 , p = 0/296)، ارتباط معناداری وجود داشت. همچنین 9% از تغییرات کیفیت زندگی افراد با ناتوانی هوشی از طریق تعادل عملکردی تبیین شد.
نتیجه گیری: یافته های تحقیق حاضر، نشان دهنده وجود ارتباط مثبت بین کیفیت زندگی و تعادل عملکردی بود. همچنین پیش‌بینی کیفیت زندگی افراد ناتوان هوشی از مؤلفه‌ تعادل عملکردی امکان‌پذیر است. بنابراین به منظور بالا بردن کیفیت زندگی افراد ناتوان هوشی، بایستی توانبخشی سیستم تعادلی و آموزش فعالیت های روزمره زندگی در برنامه های درمانی این افراد قرار گیرد.

واژه‌های کلیدی: کیفیت زندگی، ناتوانی هوشی، کارکردهای شناختی، عملکرد، تعادل عملکردی، خطر سقوط

     

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

---

---