چکیده
زمینه و هدف: استفاده از اینترنت بهسرعت در سراسر جهان افزایش یافته است؛ اما ممکن است بر سلامت روان دانشآموزان تأثیر منفی بگذارد و مشکلات رفتاری و تحصیلی را بههمراه داشته باشد. پژوهش حاضر باهدف بررسی اثربخشی شناختدرمانی مبتنیبر ذهنآگاهی بر راهبردهای سازگارانه و ناسازگارانهٔ تنظیم شناختی هیجان دانشآموزان دختر دارای اعتیاد اینترنتی انجام شد.
روشبررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمهتجربی با طرح پیشآزمون و پسآزمون و پیگیری همراه با گروه گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی دانشآموزان دختر متوسطهٔ دوم شهر لاهیجان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ تشکیل دادند. از این جامعه، ۳۴ نفر داوطلب واجد شرایط بهروش نمونهگیری هدفمند وارد مطالعه شدند و در دو گروه آزمایش و گواه (هر گروه هفده نفر) قرار گرفتند. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامهٔ اعتیاد اینترنتی (یانگ، ۱۹۹۸) و پرسشنامهٔ تنظیم شناختی هیجان (گارنفسکی و کرایج، ۲۰۰۶) بود. سپس برای گروه مداخله طی هشت جلسهٔ نوددقیقهای شناختدرمانی مبتنیبر ذهنآگاهی بهصورت هفتهای یکبار اجرا شد. گروه گواه مداخلهای دریافت نکرد. پس از اتمام مداخله، بلافاصله پسآزمون و دو ماه بعد پیگیری انجام شد. تحلیل دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون بونفرونی در نرمافزار SPSS نسخهٔ ۲۶ صورت گرفت. سطح معناداری در آزمونهای آماری پژوهش، ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافتهها: نتایج نشان داد، مقایسهٔ میانگینهای پیشآزمون با پسآزمون و پیشآزمون با پیگیری برای مؤلفههای راهبردهای سازگارانه و ناسازگارانهٔ متغیر تنظیم شناختی هیجان در گروه مداخله معنادار است (۰٫۰۰۱>p)؛ همچنین برای این متغیر، تأثیر ماندگاری شناختدرمانی مبتنیبر ذهنآگاهی در گروه آزمایش در مرحلهٔ پیگیری بهتأیید رسیده است.
نتیجهگیری: شناختدرمانی مبتنیبر ذهنآگاهی موجب افزایش راهبردهای سازگارانهٔ تنظیم شناختی هیجان و کاهش راهبردهای ناسازگارانهٔ تنظیم شناختی هیجان در دانشآموزان دختر دارای اعتیاد اینترنتی شد. پیشنهاد میشود روش درمانی مذکور برای افزایش راهبردهای سازگارانهٔ تنظیم شناختی هیجان و کاهش راهبردهای ناسازگارانهٔ تنظیم شناختی هیجان بهکار رود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |