تعطیلات نوروز ۱۴۰۴-ضمن آرزوی قبولی طاعات و عبادات و همچنین تبریک فرارسیدن بهار و شروع سال جدید، به اطلاع می‌رساند این نشریه از تاریخ ۲۸ اسفندماه ۱۴۰۳ لغایت ۱۵ فروردین ۱۴۰۴ تعطیل می باشد.
مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.ILAM.REC.1403.095
حدیث ولی زاده1 
، شهرام مامی*2 ، حمیرا سلیمان نژاد2 ، زینب میهن دوست2
، شهرام مامی*2 ، حمیرا سلیمان نژاد2 ، زینب میهن دوست2
1- دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران
2- استادیار گروه روانشناسی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران
2- استادیار گروه روانشناسی، واحد ایلام، دانشگاه آزاد اسلامی، ایلام، ایران
چکیده: (76 مشاهده)
زمینه و هدف: یکی از بزرگ‌ترین مشکلات جوامع انسانی معضل وابستگی به مواد است. لذا هدف از انجام این پژوهش مقایسه اثربخشی درمان فراشناختی و درمان چشمانداز زمان بر منبع کنترل افراد وابسته به مواد مخدر شهر کرمانشاه در سال 1403 بود.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری دوماهه با گروه گواه بود. جامعه آماری، تمامی افراد وابسته به مواد مخدر شهر کرمانشاه بودند که در نیمه اول سال 1403 به مراکز ترک اعتیاد این شهر مراجعه نموده بودند. از این جامعه، 60 نفر داوطلب واجد شرایط به‌روش نمونهگیری دردسترس وارد مطالعه شدند و به دو گروه مداخله و یک گروه گواه (هر گروه 20 نفر) تخصیص یافتند. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه منبع کنترل (راتر، 1966) بود. گروه آزمایش اول درمان فراشناختی و گروه آزمایش دوم نیز درمان چشمانداز زمان را به‌صورت گروهی دریافت نمودند. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی توسط نرمافزار SPSS نسخه 26 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد اثر زمان (001/0>p)، اثر گروه (001/0>p)، و اثر متقابل زمان و گروه (001/0>p)، در نمره منبع کنترل معنادار بود؛ این یافته نشاندهنده اثربخشی درمان فراشناختی و درمان چشمانداز زمان بر منبع کنترل افراد وابسته به مواد مخدر در مراحل پسآزمون و پیگیری در مقایسه با گروه گواه بود. همچنین نتایج حاکی از تفاوت معنادار میانگین نمرات پیشآزمون در متغیر منبع کنترل با پسآزمون و پیگیری در گروههای آزمایش بود (001/0>p)؛ اما نمرات پسآزمون متغیر منبع کنترل با مرحله پیگیری تفاوت معناداری نداشت (05/0<p)؛ این امر به معنای ماندگاری تأثیر درمان فراشناختی و درمان چشمانداز زمان بر منبع کنترل بود. همچنین بین اثربخشی درمان فراشناختی و درمان چشمانداز زمان بر منبع کنترل تفاوت آماری معناداری وجود داشت (001/0>P) و درمان فراشناختی اثربخشی بیشتری بر منبع کنترل افراد وابسته به مواد مخدر نسبت به درمان چشمانداز زمان داشت.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع مطالعات نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون، پسآزمون و پیگیری دوماهه با گروه گواه بود. جامعه آماری، تمامی افراد وابسته به مواد مخدر شهر کرمانشاه بودند که در نیمه اول سال 1403 به مراکز ترک اعتیاد این شهر مراجعه نموده بودند. از این جامعه، 60 نفر داوطلب واجد شرایط به‌روش نمونهگیری دردسترس وارد مطالعه شدند و به دو گروه مداخله و یک گروه گواه (هر گروه 20 نفر) تخصیص یافتند. ابزار جمعآوری دادهها، پرسشنامه منبع کنترل (راتر، 1966) بود. گروه آزمایش اول درمان فراشناختی و گروه آزمایش دوم نیز درمان چشمانداز زمان را به‌صورت گروهی دریافت نمودند. دادههای پژوهش با استفاده از آزمون تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی توسط نرمافزار SPSS نسخه 26 در سطح معناداری 05/0 تحلیل شد.
یافتهها: نتایج نشان داد اثر زمان (001/0>p)، اثر گروه (001/0>p)، و اثر متقابل زمان و گروه (001/0>p)، در نمره منبع کنترل معنادار بود؛ این یافته نشاندهنده اثربخشی درمان فراشناختی و درمان چشمانداز زمان بر منبع کنترل افراد وابسته به مواد مخدر در مراحل پسآزمون و پیگیری در مقایسه با گروه گواه بود. همچنین نتایج حاکی از تفاوت معنادار میانگین نمرات پیشآزمون در متغیر منبع کنترل با پسآزمون و پیگیری در گروههای آزمایش بود (001/0>p)؛ اما نمرات پسآزمون متغیر منبع کنترل با مرحله پیگیری تفاوت معناداری نداشت (05/0<p)؛ این امر به معنای ماندگاری تأثیر درمان فراشناختی و درمان چشمانداز زمان بر منبع کنترل بود. همچنین بین اثربخشی درمان فراشناختی و درمان چشمانداز زمان بر منبع کنترل تفاوت آماری معناداری وجود داشت (001/0>P) و درمان فراشناختی اثربخشی بیشتری بر منبع کنترل افراد وابسته به مواد مخدر نسبت به درمان چشمانداز زمان داشت.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
