مقالات در دست انتشار
برگشت به فهرست مقالات |
برگشت به فهرست نسخه ها
Ethics code: IR.IAU.BOJNOURD.REC.1404.009
1- دانشگاه آزاد اسلامی
چکیده: (184 مشاهده)
زمینه و هدف: دختران نوجوان بدسرپرست، به دلیل شرایط زندگی ناگوار در معرض آسیبپذیری بیشتری هستند. بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد با طرحواره درمانی گروهی بر سلامت اجتماعی و تاب‌آوری دختران نوجوان بدسرپرست انجام شد.
روش بررسی: روش این پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. از بین دختران بدسرپرست مشهد، 45 نفر داوطلب واجد شرایط به روش نمونه‌گیری هدفمند وارد مطالعه و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و یک گروه 15 نفره گواه قرار گرفتند. آزمودنیها با پرسشنامه سلامت اجتماعی (کینز، 2004) و تاب‌آوری (کانر و دیویدسون، 2002) قبل و بعد از درمان مقایسه شدند. مداخله آزمایشی درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد برای گروه آزمایش اول و طرحوارهدرمانی برای گروه آزمایش دوم طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای اجرا شد. تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس تک‌متغیره در نرمافزار SPSS-29 انجام گردید. سطح معناداری آزمونها 05/0 بود.
یافتهها: نتایج نشان داد بین میانگین پیشآزمون_پسآزمون سلامت اجتماعی و تاب‌آوری در سه گروه تفاوت معناداری وجود داشت( 001/0>P). همچنین بر اساس نتایج آزمون بنفرونی سطح معنیداری در سلامت اجتماعی و تاب‌آوری گروههای آزمایشی و گواه کمتراز 001/0 بود، بنابراین بین سلامت اجتماعی و تاب‌آوری در گروهای مذکور اختلاف معنیداری وجود داشت و این تفاوت برای گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش با گروه گواه بیشتر بود.
نتیجه گیری: باتوجه به یافتههای پژوهش می‌توان نتیجه گرفت میزان اثربخشی درمان‌های مبتنی بر پذیرش و تعهد با طرحواره درمانی گروهی بر سلامت اجتماعی و تاب‌آوری دختران نوجوان بدسرپرست تفاوت معناداری نداشت.
روش بررسی: روش این پژوهش نیمهآزمایشی با طرح پیشآزمون-پسآزمون با دو گروه آزمایش و یک گروه گواه بود. از بین دختران بدسرپرست مشهد، 45 نفر داوطلب واجد شرایط به روش نمونه‌گیری هدفمند وارد مطالعه و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره آزمایش و یک گروه 15 نفره گواه قرار گرفتند. آزمودنیها با پرسشنامه سلامت اجتماعی (کینز، 2004) و تاب‌آوری (کانر و دیویدسون، 2002) قبل و بعد از درمان مقایسه شدند. مداخله آزمایشی درمان مبتنی بر پذیرش وتعهد برای گروه آزمایش اول و طرحوارهدرمانی برای گروه آزمایش دوم طی 8 جلسه 90 دقیقه‌ای اجرا شد. تحلیل دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس تک‌متغیره در نرمافزار SPSS-29 انجام گردید. سطح معناداری آزمونها 05/0 بود.
یافتهها: نتایج نشان داد بین میانگین پیشآزمون_پسآزمون سلامت اجتماعی و تاب‌آوری در سه گروه تفاوت معناداری وجود داشت( 001/0>P). همچنین بر اساس نتایج آزمون بنفرونی سطح معنیداری در سلامت اجتماعی و تاب‌آوری گروههای آزمایشی و گواه کمتراز 001/0 بود، بنابراین بین سلامت اجتماعی و تاب‌آوری در گروهای مذکور اختلاف معنیداری وجود داشت و این تفاوت برای گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش با گروه گواه بیشتر بود.
نتیجه گیری: باتوجه به یافتههای پژوهش می‌توان نتیجه گرفت میزان اثربخشی درمان‌های مبتنی بر پذیرش و تعهد با طرحواره درمانی گروهی بر سلامت اجتماعی و تاب‌آوری دختران نوجوان بدسرپرست تفاوت معناداری نداشت.
واژه‌های کلیدی: کلیدواژه‌‌ها: گروهدرمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد، طرحواره درمانی گروهی، سلامت اجتماعی، تاب‌آوری، نوجوان بدسرپرست.
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل |
موضوع مقاله:
روانشناسی
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
