هدف: سلامت روانی، امروزه، یکی از ملاکهای اصلی ارزیابی سلامت جامعه است و بیشک نقش چشمگیری در کارآمدی و پیشرفت آن بازی میکند. باتوجه به اهمیت این مسئله، هدف از این تحقیق بررسی نقش جهتگیری دینی و سخترویی با سلامت روان بوده است.
روشبررسی: در این بررسی ۳۶۵ نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر از طریق نمونهگیری تصادفی خوشهای انتخاب شدند. ابزار جمعآوری اطلاعات، پرسشنامههای دیدگاه شخصی، سلامت روان و جهتگیری دینی آلپورت بود. برای تجزیهوتحلیل اطلاعات علاوهبر روشهای آمار توصیفی از روشهای همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی بهروش گامبهگام و آزمون تی استفاده شد.
یافتهها: نتایج حاصل نشان داد که رابطهٔ معناداری بین جهتگیری درونی و سلامت روان وجود دارد (۰٫۰۰۱>p). رابطهٔ معناداری بین سخترویی و سلامت روان وجود دارد (۰٫۰۰۱>p). بین جهتگیری دینی بیرونی و سلامت روان رابطه وجود ندارد. درمجموع دو متغیر جهتگیری دینی درونی و سخترویی۲۴درصد از تغییرات مربوط به سلامت روان را پیشبینی میکنند. همچنین نتایج یافتههای جانبی تحقیق نشان داد بین دانشجویان متأهل و مجرد و نیز دختر و پسر از نظر سلامت روان تفاوت معناداری وجود دارد، بهطوریکه دانشجویان مجرد در مقایسه با دانشجویان متأهل (۰٫۰۰۱>p) و مذکرها در مقایسه با دانشجویان مؤنث (۰٫۰۵>p) از سلامت روان بیشتری برخوردار بودند.
نتیجهگیری: جهتگیری دینی درونی و سخترویی میتوانند بهعنوان متغیرهای پیشبین سلامت روان مطرح باشند.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |