مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

چکیده
زمینه و هدف: طلاق عامل ازهم‌گسیختگی بنیادی‌ترین بخش جامعه یعنی خانواده است؛ ازاین‌رو مسائل و مشکلات پس از طلاق اهمیت بسیاری پیدا می‌کند؛ بنابراین پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد بر مکانیزم‌های دفاعی و بخشودگی در زنان مطلقه انجام شد.
روش‌بررسی: روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پژوهشی پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه‌های آزمایش و گواه بود. جامعهٔ آماری پژوهش را زنان مطلقهٔ مراجعه‌کننده به تعدادی از مراکز مشاورهٔ شهر تهران (مناطق ده و دوازده) در سال ۱۳۹۹ تشکیل دادند. از ‌بین آن‌ها سی نفر واجد شرایط داوطلب به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و در گروه‌های آزمایش و گواه (هر گروه پانزده نفر) قرار گرفتند. در مراحل پیش‌آزمون و پس‌آزمون، پرسش‌نامۀ سبک‌های دفاعی (اندروز و همکاران، ۱۹۹۳) و مقیاس بخشودگی در خانواده (پولارد و همکاران، ۱۹۹۸) روی هر دو گروه اجرا شد. گروه آزمایش، درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد را در هشت جلسهٔ نوددقیقه‌ای دریافت کرد؛ اما برای گروه گواه هیچ درمانی ارائه نشد. داده‌ها ازطریق آزمون‌ تحلیل کوواریانس در نرم‌افزار SPSS نسخهٔ ۲۴تحلیل شدند. سطح معناداری آزمون‌ها ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، در خرده‌مقیاس‌های متغیر مکانیزم‌های دفاعی شامل تحول‌یافته (۰٫۰۰۱>p) و تحول‌نایافته (۰٫۰۰۱>p) و روان‌آزرده (۰٫۰۰۱>p) و در خرده‌مقیاس‌های متغیر بخشودگی شامل درک واقع‌بینانه (۰٫۰۰۱>p)، جبران عمل (۰٫۰۰۱>p)، دلجویی (۰٫۰۰۱>p) و احساس بهبودی (۰٫۰۰۳=p) بین گروه‌های آزمایش و گواه در پس_‌آزمون، پس از حذف اثر پیش‌آزمون تفاوت معناداری وجود داشت.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش، درمان مبتنی‌بر پذیرش و تعهد بر بهبود مکانیزم‌های دفاعی و بخشودگی در زنان مطلقه تأثیرگذار است.