جلد 14 - شماره سال ۱۴۰۳                   ‫جلد (14): 52 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Shafaei J, Bakhshi Mashhadloo M. Examining the Relationship Between Worry, Self-Efficacy and Disturbance Tolerance with the Mental Well-Being of Junior and Senior High School Students: Mediating Role of Hope and Optimism. MEJDS 2024; 14 :52-52
URL: http://jdisabilstud.org/article-1-3022-fa.html
شفائی جلال، بخشی‌ مشهدلو محمد. بررسی ارتباط نگرانی، خودکارآمدی و تحمل آشفتگی با بهزیستی روانی دانش‌آموزان مقطع متوسطه دوره‌ اول و دوم: نقش واسطه‌ای امیدواری و خوش‌بینی. مجله مطالعات ناتوانی. 1403; 14 () :52-52

URL: http://jdisabilstud.org/article-1-3022-fa.html


1- دکتری روان‌شناسی، گروه روان‌شناسی، واحد اردبیل، دانشگاه آزاد اسلامی، اردبیل، ایران
چکیده:   (591 مشاهده)

چکیده
زمینه و هدف: با پدیدآیی روان‌شناسی مثبت‌نگر در چند دههٔ اخیر، توانمندی‌ها و ارتقای سطح سلامت افراد به‌همراه تأکید بر عملی‌کردن استعدادهای آن‌ها بسیار مدنظر قرار گرفته است. پژوهش حاضر باهدف بررسی ارتباط نگرانی و خودکارآمدی و تحمل آشفتگی با بهزیستی روانی دانش‌آموزان دوره‌های اول و دوم مقطع متوسطه با نقش واسطه‌ای امیدواری و خوش‌بینی صورت گرفت.
روش‌بررسی: روش پژوهش از نوع ‌تحلیلی‌همبستگی مبتنی‌بر مدل‌سازی معادلات ساختاری بود. جامعهٔ آماری پژوهش را تمامی دانش‌آموزان دوره‌های اول و دوم مقطع متوسطه در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۱ شهر بیله‌سوار تشکیل دادند. مطابق نظر کلاین (۲۰۱۶) و به‌روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای، دویست نفر (صد دختر و صد پسر) به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش پرسش‌نامهٔ نگرانی پن استت (میر و همکاران، ۱۹۹۰)، مقیاس خودکارآمدی (شرر و همکاران، ۱۹۸۲)، مقیاس تحمل پریشانی (سیمونز و گاهر، ۲۰۰۵)، مقیاس بهزیستی ‌روان‌شناختی (ریف، ۱۹۸۹)، پرسش‌نامۀ امید به زندگی (اشنایدر و همکاران، ۱۹۹۱) و آزمون تجدیدنظرشدۀ جهت‌گیری زندگی )شییِر و همکاران، ۱۹۹۴( به‌کار رفت. برای ‌تحلیل داده‌‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و مدل‌سازی معادلات ساختاری در نرم‌افزارهای SPSS نسخهٔ ۲۴ و AMOS نسخهٔ ۲۴ استفاده شد. سطح معناداری آزمون‌ها ۰٫۰۵ بود.
یافته‌ها: نتایج نشان داد، مسیرهای مستقیم بین نگرانی (۰٫۰۰۱>p و ۰٫۷۵-=β)، خودکارآمدی (۰٫۰۰۱>p و ۰٫۴۴=β)، تحمل آشفتگی (۰٫۰۰۱>p  و ۰٫۶۱=β)، امیدواری (۰٫۰۰۱>p  و ۰٫۷۵=β) و خوش‌بینی (۰٫۰۰۱>p  و ۰٫۸۱=β) با بهزیستی روان‌شناختی معنادار بود. شاخص‌های نکویی برازش از برازش مطلوب الگوی پژوهش با داده‌های گردآوری‌شده (۲٫۵۰= CMIN/df و ۰٫۹۳۹=NFI و ۰٫۹۳۲=GFI و ۰٫۹۴۱=IIF و ۰٫۹۲۷=AGFI و ۰٫۹۳۳CFI= و ۰٫۰۷۱=ًRMSEA) حمایت کردند.
نتیجه‌گیری: براساس یافته‌های پژوهش، نگرانی به‌صورت منفی و معنادار و خودکارآمدی و تحمل آشفتگی به‌صورت مثبت و معنادار بر بهزیستی روان‌شناختی مؤثر است؛ علاوه‌براین، امیدواری و خوش‌بینی بین نگرانی و خودکارآمدی و تحمل آشفتگی با بهزیستی روان‌شناختی، به‌طور مؤثر نقش واسطه‌ای ایفا می‌کنند.

متن کامل [PDF 455 kb]   (187 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشی اصیل | موضوع مقاله: روانشناسی

ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA

ارسال پیام به نویسنده مسئول


بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی) می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2024 CC BY-NC 4.0 | Middle Eastern Journal of Disability Studies

Designed & Developed by : Yektaweb