مجله مطالعات ناتوانی (علمی- پژوهشی)

اعظم راجی زاده, علیرضا منظری توکلی, محمدجلال کمالی, سنجر سلاجقه

مریم برهانی کاخکی, محمد نریمانی, توکل موسی زاده

اعظم مقدم پاشا, فرح نادری, فردین مرادی منش, فریبا زرگر شیرازی

هایده هجرانی دیارجان, منصوره شهریاری احمدی, مهناز استکی, مژگان سپاه منصور, مهدیه صالحی

بهنام شیرینی پارگامی, جواد خلعتبری, مرضیه توکل, مرتضی ترخان

زمینه و هدف: ارتباط فعالیت سیستم ایمنی بدن با شاخص‌های روان‌شناختی در سال‌های اخیر مدنظر صاحب‌نظران حیطهٔ روان‌شناسی سلامت بوده است. این پژوهش با هدف پیش‌بینی علائم هشداردهندهٔ نقص سیستم ایمنی ازطریق شوخ‌طبعی و سبک تبیین با میانجی‌گری منبع کنترل و تیپ شخصیتی در پرستاران انجام شد.
روش‌بررسی: این پژوهش از نوع همبستگی و پیش‌بینی بود که در بین ۲۸۱ نفر از پرستاران در سال ۱۳۹۵ در شهر رشت انجام شد. آزمودنی‌ها ازطریق نمونه‌گیری تصادفی انتخاب شده و به پرسشنامه‌های شوخ‌طبعی اسوباک (۱۹۹۶)، منبع کنترل درونی-بیرونی راتر (۱۹۹۶)، پرسشنامهٔ تیپ شخصیتی فریدمن و رزنمن (۱۹۸۷)، پرسشنامهٔ سبک تبیین شی‌یر و کارور (۱۹۹۴) و علائم هشداردهندهٔ ‌ٔ نقص سیستم ایمنی جفری مادل (۲۰۰۹) پاسخ دادند. داده‌ها با نرم‌افزار Amos به‌روش تحلیل مسیر، تحلیل شدند.
یافته‌ها: نتایج نشان داد که مدل پیشنهادی برای شاخص‌های x²/df، RMSEA، GFI، CFI و NFI از برازندگی خوبی برخوردار است. همچنین منبع کنترل با علائم هشداردهندهٔ نقص سیستم ایمنی دارای همبستگی مثبت (۰٫۰۰۱≤p،۰٫۳۵r=) و شوخ‌طبعی با علائم هشداردهندهٔ نقص سیستم ایمنی دارای همبستگی منفی (۰٫۰۰۱≤p،۰٫۵۶r=-) و تیپ شخصیتی با علائم هشداردهندهٔ نقص سیستم ایمنی دارای همبستگی مثبت (۰٫۰۰۱≤p،۰٫۵۷r=) است.
نتیجه‌گیری: فعالیت سیستم ایمنی بدن به‌صورت مستقیم یا واسطه‌ای ازطریق ویژگی‌های روان‌شناختی و شخصیتی پیش‌بینی‌پذیر است؛ بنابراین با فراهم‌کردن موقعیت مناسب جهت آموزش مهارت‌های روان‌شناختی به عموم افراد می‌توان به میزان درخورتوجهی از بروز بیماری‌های مربوط به فعالیت سیستم ایمنی بدن جلوگیری کرد.

محسن توکلی, خسرو ابراهیم, مهدی نمازی زاده, حجت اله نیکبخت

زمینه و هدف: نقش فعالیت بدنی بر سلامت روانی و جسمانی به‌عنوان عامل مهم‌تر مؤثر در ارتقاء و تکامل انسان‌ها به‌ویژه در بین سالمندان از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. یکی از ابزارهای انگیزشی برای فعالیت بدنی، ردیاب‌های فعالیت است که عمکلرد مکانیکی-فیزیولوژیکی سالمند را ارزیابی کرده و می‌تواند ازطریق بازخوردی که به سالمند می‌دهد باعث انگیزش تمرین شود؛ لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر انگیزشی ردیاب همراه با فعالیت بدنی بر استقامت قلبی-عروقی و کیفیت زندگی سالمندان کم‌تحرک بود.

روش بررسی: این تحقیق به‌لحاظ هدف از نوع کارآزمایی بالینی و به‌لحاظ جمع‌آوری اطلاعات، میدانی بود. شرکت‌کنندگان ۴۵ نفرسالمند کم‌تحرکی بودند که بیش از شصت سال سن داشته و در خانهٔ سالمندان منطقهٔ هشت شهر تهران به‌طور شبانه‌روزی پذیرایی می‌شدند. از پرسشنامهٔ بین‌المللی فعالیت بدنی و پرسشنامهٔ آمادگی فعالیت بدنی و سیاههٔ انگیزهٔ تمرین جهت انتخاب آزمودنی‌ها استفاده شد. آزمودنی‌ها در سه گروه گواه و گروه آزمایش فعالیت بدنی با ردیاب و گروه آزمایش فعالیت بدنی بدون ردیاب گمارده شدند. جهت اندازه‌گیری استقامت قلبی-عروقی، آزمون راکپورت و جهت ارزیابی کیفیت زندگی، پرسشنامهٔ کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی به‌کار رفت. به‌منظور تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل واریانس برای اندازه‌های تکراری و جهت تعیین مکان بین میانگین‌ها از آزمون تعقیبی حداقل تفاوت معنا‌دار فیشر استفاده گردید و سطح معنا‌داری ۰٫۰۵ در نظر گرفته شد.

یافته‌ها: یافته‌های تحقیق تفاوت معنا‌داری بین گروه‌های آزمایش و گواه در استقامت قلبی-عروقی (۰٫۹۵۴=Eta، ۰٫۰۰۱>p، ۴۳۴٫۵۰۴=F) و کیفیت زندگی (۰٫۴۳۰=Eta، ۰٫۰۰۱>p، ۱۵٫۸۲۶=F) نشان داد.
نتیجه‌گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که استفاده از ردیاب باعث انگیزش فعالیت بدنی در سالمندان کم‌تحرک می‌شود و کیفیت زندگی و استقامت قلبی-عروقی آن‌ها را بهبود می‌بخشد.

سحر اشرفی, عبدالمجید بحرینیان, کبری حاجی علیزاده, علی دلاور

جواد خورانی, وحید احمدی, شهرام مامی, رضا ولی زاده

سیده نرجس زمانی, اقبال زارعی, کبری حاجی علی زاده, عبدالزهرا نعامی

زهره شمس, زهره مشکاتی, لطیفه السادات مدنیان